Boekhoff verbijsterd dat PvdA niet meer in het college zit
BUSSUM - "Hoe kan dat nou? Je hebt het toch zo goed gedaan? Ik hoor niet anders om mij heen dan dat mensen verbaasd zijn. En dat ben ik zelf ook. Hoewel het nieuws nu wel wat aan het doordringen is, vind ik het nog steeds onbegrijpelijk en verbijsterend dat de PvdA niet in het college van Gooise Meren zit en ik vanaf 1 januari dus geen wethouder meer ben."
door Jessica de Jong
Bijna tien jaar lang was het de goedlachse en betrokken Boekhoff die vanuit het gemeentehuis Bussum bestuurde. Hij nam onder andere stevige thema's zoals zorg en financiën onder zijn hoede. Trots kijkt hij terug, zegt nergens spijt van gehad te hebben. Maar toch steekt het dat zijn partij niet meer in het college zit. Hij had graag nog doorgegaan. "We hebben twee keer zoveel stemmen behaald als je zou verwachten, kijkend naar het landelijke beeld. We hebben twee keer met VVD, CDA en D66 gesproken. Het waren goede gesprekken, maar ze gaven aan dat er een betere klik was met GroenLinks. We hebben zo'n goede verkiezingsuitslag gehad, we zijn de tweede partij in Bussum. Dan verwacht je toch iets anders."
Vanaf januari krijgt Boekhoff samen met zijn PvdA collega's een plekje tussen de raadsleden. "Het hele college zullen we kritisch, maar op een positieve manier in de gaten houden. Een taak die ik buitengewoon serieus neem. We hebben gelukkig een sterke fractie dus daar zie ik naar uit. We gaan bijvoorbeeld erg inzetten op het betaalbaar wonen voor starters. Natuurlijk had ik liever zelf in het college willen zitten. Ik vind het ook opvallend dat de VVD niemand voor de financiën portefeuille hier uit Gooise Meren heeft kunnen vinden. We krijgen nu twee collegeleden die voorheen in Enkhuizen actief waren."
Boekhoff kreeg veel reacties op het feit dat hij geen wethouder meer is. "Via de mail, de telefoon, op Facebook. Ik kreeg hele aardige en verbaasde reacties. De mensen spreken ook hun waardering uit en dat doet mij goed."
Missen
"Ik ga al mijn collega's die ik dagelijks tegenkwam erg missen; de schoonmaker, de secretaresses, de ambtenaren. En ik moet afkicken van het harde werken. Een week van 60 tot 70 uur was heel gewoon. Ik was iedere avond weg, op zaterdag moest ik vaak ergens heen en zondag was het stukken lezen. Het was hard en intensief werken. Mijn kinderen dachten dat alle vaders 's avonds maar tot 19.45 uur thuis waren. Ik ging iedere avond weg. Ik denk soms dat ik te weinig thuis ben geweest, maar ik heb altijd alle steun van het thuisfront gehad. Ik vond het belangrijk en leuk werk. Ik was er dan ook vaak bij als er iets te doen was. Ook als ik er geen formele functie had. Neem bijvoorbeeld Stick Together; een leuk hockey evenement bij Gooische waar jeugdige hockeyers kinderen met een handicap begeleiden. Interessant om bij te zijn, maar ook om ouders te spreken. Ik vind ook altijd dat het als wethouder niet ophoudt bij het bedenken en besluiten. Juist om te kijken hoe het gaat, of het goed gaat, vind ik belangrijk. Ik werd ook altijd op straat aangesproken, dat hoort bij je werk. Ik vond dat nooit erg. Ik woon in mijn werk."
'Ik heb als wethouder altijd gedaan wat ik heb beloofd'
"Ik heb altijd gedaan wat ik heb beloofd. Ik heb de afgelopen tien jaar wel rond de 2.000 besluiten genomen. Ik kan iedereen recht in de ogen kijken, want ik heb altijd de inhoud voorop gesteld. Daarnaast heb ik al mijn besluiten kunnen uitleggen naar de mensen toe. Dat betekent niet dat je altijd iedereen tevreden kunt stellen."
Trots
Boekhoff is vooral trots op wat hij heeft gedaan. Hij zou geen beslissingen terugdraaien of zaken anders aanpakken met de kennis van nu. Hij kijkt vooral met goede gevoelens terug op de portefeuille financiën. "In Bussum hebben we een sociaal en solide financieel beleid. Ik dacht; mensen weten dat niet, maar ik hoor het nu toch wel terug. Ik was wethouder in tijden van crisis, maar dat hebben we nooit verhaald op de burger. En toch konden we investeren; bijvoorbeeld in sportvelden, in scholen, het filmhuis, het zwembad. We konden voorzieningen behouden en verbeteren en daarnaast de woonlasten laag houden. Ik ben trots op die combinatie. Ook was er in 2006 geen milieubeleid en zes jaar later wonnen we een Europese prijs voor ons milieubeleid. Daar ben ik blij om. Ook de duurzaamheidcafés komen uit mijn koker en deze worden nu ook uitgerold in andere Nederlandse gemeenten. Op het gebied van zorg lopen we ook in Bussum voorop. In 2011 is de transitie al ingezet. We hebben bewust voor onze eigen aanpak gekozen. Geen wijkteams die een indicatie doen, maar keukentafelgesprekken. De mensen voorop zetten, niet het geld. Er is een verschil tussen bezuinigen en besparen; bij dat laatste zet je je visie voorop en ben je goedkoper uit. Ik weet dat we hierin vooruitstrevend zijn. Toch behoeft zorg en welzijn nog heel veel aandacht. Eenzaamheid, dementie, minimabeleid. Het zijn zomaar wat belangrijke thema's die aandacht behoeven. Ik hoop niet dat het geld nu voorop komt te staan, want er moet nog steeds bezuinigd worden, maar wat mij betreft niet op de zorg en ondersteuning."
Tot slot wijst Boekhoff nog op het succes van paviljoen Heidezicht. De plek waar dit gesprek plaatsvindt. "In 2006 wilden we hier een speeltuin maken. Het is een lang project geweest, maar het heeft erg succesvol uitgepakt. Men heeft nu de mond vol van burgerparticipatie, maar toen al voerden we gesprekken met de buurt, kinderen konden meedenken en ook zaten we om tafel met het kinderdagverblijf. Bij de opening waren 900 mensen. Recent genoten de vluchtelingen die nu op Crailo zitten ook van deze geweldige voorziening. Iets waarvan ik besloot om als gemeente de regie te nemen en dat heeft goed uitgepakt."
Het is nu voor het eerst dat Boekhoff zonder baan zit. Wat hij nu voor werk gaat doen, is nog te vroeg om te zeggen. Logisch zou iets zijn iets in de zorg of het openbaar bestuur. Hij heeft nog steeds diverse bestuursfuncties in zorgorganisaties en heeft besloten de komende tijd even wat rust te nemen. Hij is hoe dan ook vanaf januari actief voor de PvdA in de gemeenteraad van Gooise Meren.
