Lãnh Scholten-Nguyen uit Vietnam
BUSSUM - In Bussum wonen diverse nationaliteiten. Hoe ervaren zij ons dorp en wat missen ze aan hun eigen land? In een serie portretten over deze 'buitenlanders in Bussum', krijgen we een kijkje in hun leven. Lãnh Scholten-Nguyen komt uit Vietnam en werkt als apothekersassistente. Ook heeft zij een eigen acupunctuurpraktijk.
door Mireille Detrixe
Wat heeft u naar Nederland gebracht?
"Na een bloedige oorlog kwam in 1975 het communistische regime aan de macht in Vietnam. Ik mocht helemaal niets meer. Niet studeren, niet werken. Na vijf jaar dacht ik: ik heb de keuze tussen dood of vrijheid. Ik heb vier keer geprobeerd te vluchten, maar werd in de rijstvelden tijdens mijn vlucht opgepakt of bij het water toen ik al bijna bij de boot was. Ik werd gevangen genomen en moest een heropvoedingsprogramma volgen om het communistische gedachtegoed te leren en te volgen. Als ik me goed gedroeg werd ik weer vrijgelaten. Het voelde heel benauwend en beangstigend. Ik zag geen toekomst voor mezelf in Vietnam en uiteindelijk is het gelukt om weg te komen."
Hoe bent u in Bussum terechtgekomen?
"Als bootvluchteling werd ik op zee gered door een Nederlands schip. De regel was toen dat het land dat mensen redde die mensen ook moest opnemen. Zodoende kwam ik in Nederland terecht. Ik werd naar een opvang in Bussum gebracht, de huidige Villa Amalia. In het opvangcentrum leerde ik mijn man kennen. Hij was een student uit Bussum en gaf les aan de mensen daar. We zijn in 1982 getrouwd en in Bussum gaan wonen. Ik was 25 jaar en ben nooit meer weggegaan. Ik ben eigenlijk herboren in Bussum."
Wat is volgens u het opvallendste verschil tussen Nederland en Vietnam?
"Eigenlijk is alles anders. Het klimaat, het landschap en de cultuur, maar het grootste verschil is toch wel hoe mensen met elkaar omgaan. In Vietnam leeft iedereen buiten en bemoeit iedereen zich met elkaar. Iedereen voedt elkaar op. Als de buren zagen dat ik iets deed op een bepaalde manier dan wezen ze mij daar direct op. Hier is het allemaal veel individualistischer."
Voelt u zich een Nederlander?
"O ja, helemaal. Ik voel mij echt een Bussumer. Gek genoeg heb ik ook helemaal geen moeite gehad om me hier aan te passen. Dat zit ook wel in onze cultuur. Wij worden in Vietnam opgevoed met het idee: wees als een bamboeplant, dan kun je met de wind mee waaien. Ik heb dus een groot aanpassingsvermogen. Ik heb ook erg mijn best gedaan om de taal goed te leren en een baan te vinden. Nederlanders vragen zich alleen soms wel af wat ik denk omdat ik altijd de harmonie op zoek. Ik wil geen ruzie of conflict."
U werkt ook?
"Ik wilde heel graag een medische opleiding volgen maar dat kon niet in Vietnam. In Nederland heb ik een opleiding gedaan tot apothekersassistente en ik werk nu twee dagen in de week bij een apotheek. Daarnaast heb ik een eigen acupunctuurpraktijk en werk ik als tolk bij een taalcentrum. Mijn diploma voor acupunctuur heb ik in Vietnam gehaald. Ik ben vanuit Nederland daarvoor weer teruggereisd naar Vietnam om me te laten bijscholen. Het grote voordeel is dat ik de medische kennis vanuit mijn rol als apothekersassistente goed kan benutten als acupuncturist. Dat vult elkaar heel mooi aan."
Wat mist u het meest aan Vietnam?
"Het meest mis ik mijn familie en de cultuur. Sinds mijn eigen kinderen uit huis zijn, speel ik weer veel muziek. Ik bespeel een typisch Vietnamees instrument, de dan tranh. Ik ben ook dirigent en ik treed af en toe op. Door met muziek bezig te zijn voel ik de verbinding met Vietnam en proef ik de cultuur."
Heeft u last van discriminatie?
"Ik heb nooit last gehad van discriminatie gelukkig. Ik denk dat mensen altijd gewaardeerd hebben dat ik mijn best heb gedaan om de taal te leren en me heb aangepast. Ik eet ook gewoon Nederlands eten, ook al vind ik dat niet altijd lekker. Mensen hebben mij daardoor wel makkelijker geaccepteerd, denk ik."
Is Vietnam een leuke vakantiebestemming?
"Het is een prachtig land. Het is een heel gastvrij en zeer vriendelijk volk. In de steden wordt wel in snel tempo hoog gebouwd en de mensen gaan zich steeds 'westelijker' gedragen. Als je het echte Vietnam wilt proeven dan moet je naar het platteland gaan en snel zijn. Het is zeker een aanrader."