Henk Heijman zegt dat het allemaal niet aan hem lag
BUSSUM - Henk Heijman (65) stapte in 11 juni op als burgemeester van Bussum. Hart van Bussum en de Gooise Ouderen Partij stelden dat Heijman onterechte declaraties zou hebben ingediend en dat hij niet correct was over zijn huisvesting. Landelijke media stortten zich erop, waarbij Heijman ook bedreigingen en een fietsendiefstal werden aangewreven. Heijman ontkende, maar voelde zich te beschadigd en nam ontslag. Hij kiest nu voor de publiciteit. Dit is zijn kant van de zaak.
U zegt de hele tijd niets, nu in verkiezingstijd opeens wel. Waarom heeft u dit moment gekozen?
"Ik ben nu pas bekomen van de schok. Daar had ik een paar maanden voor nodig."
U heeft 40 jaar bestuurlijke ervaring. Hoe kan het dan toch dat u zo ten val bent gekomen?
"Als burgemeester moet je in onze steeds complexer wordende samenleving soms helaas impopulaire besluiten nemen. Bij sommigen kan de frustratie hierover doorslaan naar vijandschap en een bewuste haat- en lastercampagne. Je kunt je niet verdedigen tegen kwaadsprekerij. Je komt in zo'n achtbaan terecht. Onjuiste beelden vallen over elkaar heen. Je kunt het wel ontkennen, maar dan ben je door het publiek al veroordeeld."
Hij is kwaad op Hart voor Bussum en de Gooise Ouderen Partij die de zaak aanzwengelden over zijn woonplaats en declaraties. "Ze hebben op de man gespeeld, niet de bal. Ik zie een patroon: ze willen steeds personen beschadigen. Eerst wethouder Barneveld, toen ik en nu weer Remkes. Door alles wat er is gebeurd, voel ik mij beschadigd."
Wat heeft u zelf fout gedaan?
"Met de wijsheid achteraf had ik beter moeten communiceren. Over mijn koopwoning in Frankrijk en mijn huurwoning in Lievelde. Ik voel mij echter over de hele linie vrijgepleit door het onderzoeksrapport van professor Pheijffer, de onafhankelijke onderzoeker."
Welke vergoedingen hebt u precies gekregen?
"Dit waren normale secundaire arbeidsvoorwaarden, zoals een pensionkostenvergoeding en een reiskostenvergoeding. Omdat er door de fusie veel avondvergaderingen waren, had ik een maaltijdenvergoeding. Woon je niet in Bussum als burgemeester, dan krijg je een pensionkostenvergoeding. De regeling is om te overnachten in een hotel. Bij mijn zus, 25 minuten rijden, was het goedkoper dus heb ik met instemming van de fractievoorzitters voor deze constructie gekozen. In april 2015 ben ik naar mijn vriendin in Baarn verhuisd. Ook daarover heb ik de gemeenteraad geïnformeerd. Ik dacht: het is geregeld, het is afgedekt en iedereen weet ervan. Ik maakte de kosten die ik opgaf: de pensionkosten, de reiskosten en de maaltijdvergoedingen als ik 's avonds een vergadering had. Al die vergoedingen waren rechtmatig."
'Ik ben nu pas bekomen van de schok. Dat duurde maanden'
Het onderzoeksrapport naar uw declaratiegedrag van hoogleraar Pheijffer concludeert dat u zich niet schuldig heeft gemaakt aan gesjoemel, wel dat u slordig was.
"Ik heb geen enkele vergoeding onrechtmatig geïncasseerd. Er zijn wel in de uitvoering van de regeling wat ondergeschikte verrekeningsfouten gemaakt, maar het blijft mensenwerk. Daar heb ik mij als burgemeester niet mee beziggehouden. Hangende het onderzoek was ik in verwarring gebracht en heb ik 13.000 euro aan pensionkosten geheel teruggestort. Uit het onderzoeksrapport blijkt dat ik hier recht op had. Ik heb hiervan uiteindelijk dus 12.000 euro teruggekregen."
Hadden de bonnen niet eerder op tafel kunnen komen?
"Nee, daar was geen aanleiding voor, want ik handelde rechtmatig. Er was zo veel gedoe ontstaan, iedereen beweerde maar wat. Met name de verwarring die werd gesticht over die zogenaamde dubbele woonlastenvergoeding. Daar heb ik helemaal geen beroep op gedaan. Het onderzoek was niet nodig geweest als Hart voor Bussum en de Gooise Ouderen Partij mij niet hadden beschuldigd. Nu kostte het 40.000 euro, veroorzaakt door die twee partijen zelf."
U vindt Bussum zo mooi en fijn, dan kon u toch gewoon hier een huis kopen of huren?
"Zeker in het begin heb ik dat geprobeerd. Maar het is niet makkelijk. Als publiek functionaris zocht ik een huis met privacy en rust. Daar leg je hier zo een miljoen voor neer. Het salaris van een burgemeester is niet buitensporig hoog. Huizen in de vrije sector zijn gewild en voor je het weet al van de markt af. Daarnaast hoorde ik twee maanden na mijn aantreden dat er in 2016 een fusie zou komen en dan zou ik mijn baan als burgemeester verliezen. Ik wilde niet voor zo'n korte periode verhuizen. "
Na een jaar woonde u nog niet hier en dat was niet de bedoeling.
"Als burgemeester mag je een jaar buiten je eigen gemeente wonen. Daar krijg je ontheffing voor. Ik had een koopwoning in Frankrijk. Die wilde ik kwijt om geld vrij te maken voor de aankoop van een woning in Bussum. Ik had ook nog mijn huurwoning in Lievelde. Ik wilde niet al mijn schepen achter mij verbranden nu mijn toekomst onzeker was door de fusie. Na een jaar heb ik de zaak met de fractievoorzitters besproken. Ik had dit ook al gepeild bij de provincie. De provincie zei: in jouw situatie kan niemand jou aan je verhuisplicht houden, dat zou onredelijk zijn. De fractievoorzitters zeiden: laten we een brief schrijven aan commissaris van de Koning Remkes. Iedereen stemde in, daar zijn brieven van. Ik hoefde dus met toestemming van de fractievoorzitters niet te verhuizen. Ik dacht dus: het is geregeld."
De tegenpartij zegt: het gesprek is wel gevoerd, maar de brief is zonder ons weten verstuurd. Ook een slordigheidje?
"Dat is spijkers op laag water zoeken. Afgesproken werd dat ik niet hoefde te verhuizen. Het is normaal dat de uitvoering hiervan op ambtelijk niveau wordt afgewikkeld. Alle fractievoorzitters wisten wat de strekking van de brief was."
Een slotwoord?
"Ik heb ondanks het gebeuren met veel plezier in Bussum gewerkt. Ik heb een toegankelijke en zichtbare burgemeester willen zijn. Uit reacties blijkt dat veel inwoners dit gewaardeerd hebben. Ik heb veel mensen ontmoet en daar bewaar ik goede herinneringen aan. Dank aan alle vrijwilligers, vertegenwoordigers van verenigingen, maatschappelijke instellingen en bedrijven."