Celeste Cresswell uit Zuid-Afrika
BUSSUM - In Bussum wonen diverse nationaliteiten. Hoe ervaren zij ons dorp en wat missen ze aan hun eigen land? In een serie portretten over deze 'buitenlanders in Bussum', krijgen we een kijkje in hun leven. Celeste Cresswell komt uit Zuid-Afrika en werkt onder andere bij de Gooische Muziekschool. Ze doceert viool en saxofoon.
Wat heeft u naar Nederland gebracht?
"De liefde vond mij. Mijn partner Santi creeert smaken en geuren, ze is een flavouriste. We werkte voor Quest Naarden en het bedrijf vroeg of ze in Chicago kwam wonen. In 2005 zijn we daarheen verhuisd. Zij werkte daar en ik studeerde aan Berkley College of music en speelde in een brass band. In 2006 kwam Quest met een betere baan voor Santi in Naarden. Het was direct duidelijk dat we dat wel wilden. De barre winters in Chicago vonden wij niets. Als Zuid Afrikanen voelen wij ons ook door de geschiedenis en de taal verbonden aan Nederland. Daarbij is het vanaf hier een stuk dichterbij naar Pretoria dan vanuit Chicago. Dat was 25 uur, nu nog 12 uur."
Hoe bent u in Bussum terechtgekomen?
"We vonden Bussum centraal gelegen en het biedt het beste van twee wereleden. Het is vlakbij de natuur en bij de grotere steden. Het bevalt hier heel erg goed. Ik kom graag in het centrum; winkelen in de Spiegelstraat, de Havenstraat en lekker eten bij Allegria of Soigne. Maar mijn favoriete plek is toch wel de markt. Dat vind ik zo gezellig en overal zie je lekkere kaas, vers brood, dat heb je gewoon niet in Zuid-Afrika. Soms een makrt op zaterdag, maar zo iedere week dat kennen we neiet. Het is ook een ontmoetingsplek waar je je onderdeel van de gemeenschap voelt.
Wat is volgens u het opvallendste verschil tussen Nederland en Zuid-Afrika?
"Vergelijken kan eigenlijk niet, maar ik vind Nederland wel een prachtig en vooral veilig land. Je hoort hier veel mensen klagen over de hoeveelheid regels, maar het heeft ook voordelen. In Pretoria heeft iedereen een hek om zijn huis, is er beveiliging en zijn er wapens in huis. 's avonds moet je alles op slot doen en in de schemering ga ik niet meer naar buiten."
Voelt u zich al een Nederlander?
"Ik doe moeite om mij aan te passen. Ik ben een intensieve taalcursus gevolgd in een klooster in Limburg, maar in mijn hart ben ik een Afrikaan. Soms loop ik ook tegen gekke woorden aan. Hier zeggen de mensen 'kakkerig' . Dat zouden wij nooit in gezelschap zeggen, het is echt een scheldwoord en heeft te maken met poep."
Wat mist u het meest aan Zuid-Afrika?
"Het buitenleven, het klimaat, de prachige sterrenhemel. Die waardering krijg je pas als je er niet meer woont. Ook onze kleine cultuur mis ik heel erg, het is met niets te vergelijken. In Zuid Afrika woden 11 talen gesproken, het is een mengpot van culturen.
Heeft u last van discriminatie of vooroordelen?
Wat is voor Nederlanders leuk om te weten over Zuid-Afrika?