'In uniform voel ik mij anders'
NAARDEN - Als Remon Cieraad zijn politie-uniform aantrekt, dan wil hij zich ook nuttig maken. Hoewel het nooit een roeping was om bij de politie te gaan, blijkt hij als een vis in het water te functioneren. Hij is enthousiast, energiek en niet op zijn mondje gevallen. "Als je de wil hebt om bij de vrijwillige politie te gaan, dan zou ik het zeker aanraden. Het is heel erg leuk, zeker als je iets voor de maatschappij wilt betekenen."
door Jessica de Jong
Cieraad vertelt dat hij vroeger nooit wist dat de vrijwillige politie bestond. Hij hoorde hier voor het eerst over toen hij zich een jaar of tien geleden op het politiebureau in Huizen ergerde aan de lange wachttijden. "Er waren emblemen gestolen van de auto van mijn vrouw en daarvan wilde ik aangifte doen. Ik was aan het wachten, aan het wachten en nog eens aan het wachten. Op een gegeven moment was ik aan de beurt en werd ik geholpen door een hoofdagent. Ik vroeg hem waarom ik zo lang moest wachten en of hij als hoofdagent niet iets beters te doen had. Hij vertelde mij dat ze graag extra handjes wilde hebben en duwde mij een folder in de hand over de vrijwillige politie."
Het idee sprak Cieraad direct aan. "Het kwam voor mij op een moment dat ik mijn zaak, een textielgroothandel, had verkocht. Hoewel ik daar in loondienst bleef werken, wilde ik er wel iets bij doen. Ik had ook net een dochter gekregen en ik had het gevoel dat ik iets terug wilde doen voor de samenleving. Daar komt het sportieve aspect bij, wat mij als fanatieke skiër en surfer erg aansprak."
Diensten meedraaien
Cieraad schreef zich in en hoorde lange tijd niets, totdat hij een oproep kreeg om zich te laten testen. "Het betrof een fysieke-, psychologische- en gezondheidstest. Dat gebeurde in het najaar van 2007 en in november begon ik op de academie in Amsterdam." Drie jaar lang was de aankomende agent druk met zijn opleiding tot surveillant. "Ik kwam ook al direct bij het korps Naarden-Bussum als student zijnde." Over de opleiding is hij erg te spreken. "Je krijgt leraren die erg gemotiveerd waren en er was goede begeleiding vanuit het korps. In die tijd ging je een tijdje naar school, draaide je een tijdje mee met het korps en ging je weer terug naar school. Erg afwisselend. Ik vond het ook schitterend om de diensten mee te draaien. Ik hoef niet zo nodig vooraan te staan, maar het is echt fijn als je iets kunt betekenen. Inmiddels zijn de vrijwilligers ook echt opgenomen tussen de beroeps. We krijgen dezelfde briefing, werken dezelfde tijden, krijgen dezelfde werkopdrachten en zijn echt lid van het team."
Hij had wel een ander beeld voor ogen van de politie toen hij aan de opleiding begon. "Ik had verwacht dat het heel veel boeven vangen was en overal met toeters en bellen heen rijden. Nee, dat is het dus niet. Het is veel wachten op wat er gaat gebeuren. Er zijn natuurlijk ook drukke dagen met bijvoorbeeld een aanrijding of een brand. Daarnaast draai ik ook horecatoezicht met een beroepscollega en je maakt altijd veel verschillende dingen mee. Ik wil wel meegeven aan geïnteresseerden dat je niet direct alles mag na je opleiding. Zo werkt het niet. Je kunt dus wel mee als assistent van de politie en daarbij intern diverse bijscholingen doen. De vrijwillige politie zoekt overigens geen cowboys."
Het korps Gooi en Vechtstreek kent momenteel 16 vrijwilligers die actief meedraaien. "We willen graag naar 25 tot 32 vrijwilligers groeien. Het vraagt wel wat van de nieuwkomers, want je moet natuurlijk eerst een opleiding volgen. Het is wel zo dat er inmiddels een verkorte opleiding is die nog maar anderhalf jaar duurt. Bovendien mag je vrijwel direct meedraaien, echter wel nog onder toezicht. Wat je mag doen hangt samen met de competenties die je dan al behaald hebt." Inmiddels is Cieraad nu zelf bezig met de agentenopleiding. Als hij die heeft afgerond is hij volledig inzetbaar. "Ik heb alle examens al gehaald en ben binnenkort ook bevoegd om vuurwapendragend te zijn."
Hoewel Cieraad dus als volledig agent de straat op mag, zou hij niet meteen als beroeps bij de politie willen. "Bij de politie zien ze mij graag komen en we doen veel samen. Voor de kleine vergoeding doe ik het in ieder geval niet en ik zeg ook tegen mensen dat ze het daar niet voor moeten doen. Het is verantwoordelijk werk; wel vrijwillig maar niet vrijblijvend. Ik draai iedere vrijdag om de week een dienst en iedere zaterdag. Daarbij heb ik de coördinatie van de vrijwilligers onder mij voor district Gooi en Vechtstreek wijkteam Noord. Het komt erop neer dat ik 16 uur werk voor de politie en daarnaast mijn normale baan. Sommige vrijwillige collega's maken overigens wel de overstap naar de betaalde politie. Voor mijzelf zeg ik nu nog nee, echter weet je nooit of ik in de toekomst ooit nog eens de overstap wil maken. Die mogelijkheid hou ik zeker open."
Hoewel hij al veel heeft meegemaakt in zijn uniform, staat een melding hem nog heel goed bij. "Het was op een zaterdag en ik reed in de auto met een hoofdagent (ook een vrijwilliger) op de Crailoseweg richting Huizen. We kregen een melding dat er een aanrijding was geweest in het centrum van Bussum en dat er ook al een traumahelikopter onderweg was. We draaiden de wagen om en hoorden al snel dat we er wat spoed achter moesten zetten. Daarop kwam een nieuwe melding binnen van een kind dat onwel wat geworden in de Hilversumse Meent. De reanimatie was al gestart en het zou een baby betreffen. We gingen er direct op af en hebben de noodzakelijke eerste hulp verleend. Uiteindelijk ben ik met de ouders op de achterbank achter de ambulance aan naar het ziekenhuis gereden. Een politiemotor reed voorop. Het is het heftigste wat ik heb gedaan. Het kindje heeft het helaas niet gered. We hebben als politie gedaan wat we konden en er ook met elkaar over gesproken. Als je zoiets meemaakt, dan raakt je dat echt, zeker omdat ik zelf ook een kind heb. We hebben later nog een briefje van de ouders gekregen waarin ze hun dank uitspraken voor de hulp."
"Ik moet zeggen dat ik gewoon veel terug krijg voor dit vrijwilligerswerk. Sommige mensen gaan voetballen in hun vrije tijd, ik maak mij liever hier nuttig. Ik krijg ook heel veel leuke feedback. Mensen zijn dankbaar als je ze helpt. Bij de politie ben ik dienstbaar. En hoewel je veel meemaakt, vind ik het toch ook heel ontspannend. Als ik het uniform aandoe dan voel ik mij een ander mens. In uniform heb je opeens een stuk verantwoordelijkheid. Niemand ziet aan mij dat ik een vrijwilliger ben, hoe vaak ik diensten draai of wat mijn rang is. Ze zien een agent en die verwachting moet je waarmaken."