Peter Pontiac: de inkt is op
Als het lijf gesloopt is heeft de geest de vrije baan. Alweer is een groot tekenkunstenaar heengegaan. Voor deze ex-Bussummer kwam het afscheid te vroeg. Hij kon zijn laatste werk 'Styx' niet afmaken. Een kort in memoriam voor een vriend van al zijn vrienden.
Vorige week dinsdag kwam het harde nieuws naar buiten: Peter Pontiac (alias voor Peter J.G. Pollmann) kon niet verder. Een gesloopt lichaam bediende de stopwatch van het leven en gaf Peter terug aan waar we allemaal vandaan zijn gekomen. Een groot striptekenaar is niet meer. Zijn werk, met drukke pen en kleurig palet, kan gerangschikt worden onder de noemer 'underground'. Jaren zestig en zeventig markeerden zijn hand. Ontwikkelde zich als zeer individueel en goed herkenbaar. Platenhoezen met creaties van Peter zijn tegenwoordig echte collector's items. Maar ook als auteur is Peter van belang. Hij worstelde onder meer met het beeld van zijn vader, die spoorloos verdween en nooit terecht is gekomen. Te lezen in het aangrijpende boek, vol illustraties, met de titel 'Kraut'. Zijn laatste werk, 'Styx', mocht hij niet afmaken. Hierin is te zien hoe Peter met de dood in vele facetten omging. En, hoe frappant, ook zijn eigen einde. Peter kan ik wel als vriend betitelen. Een hele verre weliswaar, maar ik zal me de uurtjes kletsend en bier drinkend op de Bussumse heide altijd blijven herinneren. Ons aller gedachten zijn bij zijn vrouw Ipie en de kinderen Kiwa, Kayo, Tarwa en Popje. Ze zullen zich gesteund weten door vele anderen, tot ver buiten onze landsgrenzen.