Stichting Vier Het Leven legt de rode loper uit voor senioren
BUSSUM – In 2015 bestaat de landelijke Stichting Vier Het Leven tien jaar. De Bussumse Sonja Kruimel zet zich met hart en ziel in als vrijwilliger voor de stichting. Zij coördineert in Bussum de activiteiten en is verantwoordelijk voor het aannemen van vrijwilligers die zich als gastvrouw of gastheer willen inzetten voor de stichting. "We gaan groots uitpakken volgend jaar, maar ik kan er nog niet al te veel over zeggen", aldus Sonja.
door Mireille Detrixhe
Het eerste dat Sonja roept vanuit de keuken terwijl ze een kop koffie maakt is: "Het helpt om eenzaamheid onder ouderen op te heffen en het is het leukste vrijwilligerswerk dat er is!" De toon is gezet. Sonja weet meteen een prettige en positieve sfeer neer te zetten. De stichting organiseert theater- en concertbezoeken voor ouderen en legt als het ware de rode loper voor ze uit. Sonja is al vijf jaar coördinator in Bussum. Zij wilde naast haar vrijwilligerswerk in het ziekenhuis nog meer vrijwilligerswerk doen, maar dat moest wel iets vrolijks zijn. Na het lezen van een artikel sloot ze zich als vrijwilliger aan bij de stichting. "Ik dacht meteen: dit is me op het lijf geschreven."
"Mensen die zich als vrijwilliger willen aanmelden moeten empatisch zijn, goede omgangsvormen hebben en ouderen met respect behandelen. Ik zoek geen vrijwilligers die het doen om gratis naar het theater te kunnen", zegt Sonja nadrukkelijk. "Vrijwilligers moeten echt het doel hebben om ouderen een leuke avond te bezorgen. Ze moeten het niet voor zichzelf doen. De vrijwilligers zijn vaak een vangnet voor de ouderen. Als ze te maken hebben gehad met een groot verlies dan hebben ze daar vaak hele persoonlijke gesprekken over met vrijwilligers. Die beginnen vaak al in de auto", zegt Sonja. "Als vrijwilliger doe je heel dankbaar en nuttig werk."
"We bieden verschillende theatervoorstellingen zoals toneel en cabaret, maar ook opera en operette. Omdat er voor ieder wat wils is, bereiken we een grote groep ouderen. Veel alleenstaande ouderen zien er tegenop om alleen naar het theater te gaan. Het geeft ze een onveilig gevoel en de afstand tussen de parkeerplaats en de ingang is vaak een struikelblok voor ze. Wij nemen die drempels weg", aldus Sonja. "De vrijwilliger haalt de ouderen thuis op en zet zijn auto letterlijk aan de rode loper en brengt ze naar binnen. Als ze binnen aan een drankje zitten, zet de vrijwilliger pas zijn auto weg. Taxichauffeurs mogen de ouderen niet helemaal in de zaal brengen, terwijl ze vaak hulp nodig hebben omdat ze slecht ter been zijn. Wij vullen dat gat op", zegt Sonja. De vrijwilligers blijven er de hele middag of avond bij. Zij zorgen ervoor dat de ouderen rustig en veilig naar hun stoel kunnen. "Ieder opstapje kan een probleem zijn en daar worden ouderen vaak nerveus van. Wij hebben ook afspraken met verschillende theaters dat we goede zitplaatsen hebben, zodat de ouderen niet allerlei trappen op hoeven. We nemen ruim de tijd voor alles zodat ze rustig kunnen genieten en geen stress ervaren." Sonja vindt het belangrijk dat er met respect omgegaan wordt met de ouderen. "We willen voor ze zorgen zonder ze te bemoederen."
Nieuwste van het nieuwste
"Wat leuk is, is dat ze het nieuwste van het nieuwste zien", zegt Sonja. "Hun kinderen vragen dan: o, heb je die film al gezien? Daar wil ik ook nog heen! De ouderen hebben weer wat te vertellen en kunnen eens wat anders antwoorden dan dat alles zijn gangetje gaat. Ze maken weer dingen mee en hebben het gevoel weer in het leven te staan. Sommigen zie je ook helemaal opbloeien. Die schrijven zich dan vaker in voor activiteiten en het gaat ze makkelijker af om anderen te benaderen."
"Een middag of avond plezier hebben en genieten met een hoofdletter G, daar gaat het om", drukt Sonja zich in krachtige woorden uit. Je kunt merken dat ze het meent vanuit de grond van haar hart. "Ze vinden het enig om zichzelf weer eens een avond helemaal op te doffen en te lachen. Er wordt echt geschaterd en dat doe je niet in je eentje thuis. We horen vaak terug van ouderen dat het voelt als een avond met familie." Geen wonder dus dat het aantal inschrijvingen groeit. Volgens Sonja ligt dat aan de enthousiaste verhalen die ouderen via via te horen krijgen en de vrijwilligers die binnen hun eigen netwerk pleiten voor de stichting.
