Edward de Jong
Bode op stadhuis
40 jaar ambtenaar
Al 40 jaar bode?
"Ik ben begonnen als onderhoudsmedewerker op het Sportpark. In 1992 ben ik bode op het stadhuis geworden. Het is een hele afwisselende baan, geen dag is hetzelfde. Je bent steeds met mensen bezig. Het is een apart beroep: je moet een duizendpoot zijn die kan improviseren. Het is geen 8-tot-5-baantje. Bode kun je niet worden, het is een soort roeping."
Wat heb je zoal meegemaakt?
"Veel grappige en ook aangrijpende momenten. Zoals het huwelijk van Floris en Aimée. De hele koninklijke familie stond met de gasten in de hal van het stadhuis toen ineens de schoonmaker door de menigte heen liep met zijn emmertje en zijn zwabber. Of het organiseren van het condoléanceregister voor de slachtoffers van de MH17. Dat was aangrijpend. Dat heb je niet elke week."
Heb je een levensmotto?
"Kijk elke dag met plezier de dag in. Ik ga altijd met plezier naar mijn werk, hoewel er ook best wel eens een slechte dag tussen zit."
Welke poster hing er vroeger boven je bed?
"Jim Morrison en Pink Floyd."
Een rocker...
"Je ziet het niet zo aan me af maar ik houd wel van het ruigere werk. Pearl Jam, Status Quo, Led Zeppelin. Ik houd van muziek, ik heb altijd de radio aan staan."
Wat kan er anders in de Vesting wat jou betreft?
"Ik kan me wel eens storen aan de hoeveelheid doorgaand verkeer dat door de Marktstraat rijdt. Vooral aan de mensen die haast hebben."
Hoe kijk je tegen de fusie aan?
"Positief. Naarden is ambtelijk gezien te klein om zelfstandig te blijven, dus dit is een logische stap. Ik ga het zelf niet meer meemaken als bode; ik ga volgend jaar met pensioen."
Waar zullen we eens op proosten?
"Op de toekomst."
Foto: Tom Loman