'De afgelopen jaren leken soms een grote droom'
BUSSUM - Je mag het met recht een wonder noemen: de voetbalescapades van het Bussumse SDO. Nog maar een paar jaar geleden speelde het eerste elftal van de Bussumse voetbalclub slechts een schaduwrol en acteerde het rond de lagere klassen van het Nederlandse amateurvoetbal. Tot alles opeens lukte: het voetbal werd beter, er werden resultaten geboekt. Ze hoefden het maar aan te raken: alles werd goud. De eerste klasse werd gehaald en ook daar doen de Bussumers het momenteel, met een punt achter de koploper, erg goed. "Dat het nu zo goed gaat kunnen we nauwelijks bevatten. De afgelopen jaren leken soms een grote droom", zeggen spelers van de 'harde kern'.
door Sjoerd Stoop
Het gebeurt wel vaker dat amateurvoetbalclubs razendsnel opstomen naar de top. Voorbeelden genoeg. Aan het hoofd van de amateurclub staat dan een grote sponsor. Met veel geld worden topamateurs en ex-profs naar de club gehaald en wordt met een noodgang de weg naar de top gemaakt. Dat geldt op geen enkel vlak voor SDO. Het wapen van de Bussumse club? Een stel Bussumse voetballers met een trouw hart voor de club en genoeg voetbaltalent en aan het hoofd een Bussumse coach.
Van het elftal dat enkele jaren geleden nog, net gepromoveerd, als derdeklasser op het veld stond staan er velen nog steeds. Een voorbeeld: keeper Rolf Hazelaar en spelers Martijn Hendriks en Zeno Peereboom. En zo kun je er nog wel een paar opnoemen. De meesten die het team de afgelopen jaren kwamen versterken speelden al voor SDO, zoals Dennis de Loos en Maikel van Latum. Er kwamen wel wat spelers van andere clubs, maar die zijn op de vingers van één hand te tellen. SDO deed en doet het met echte Bussumers en een paar Naarders, echte SDO'ers bovenal. Datzelfde geldt voor de staf. SDO promoveerde de afgelopen jaren keer op keer met clubman Rick Schipper aan het roer. Nu op de bank: teammanager Hans Fokker, leider en ex-speler Jeroen van der Geest en hoofdcoach Ronald Heerschop. "We kennen elkaar door en door en we hebben de laatste jaren als een hecht team gewerkt om te komen waar we nu staan. Dat helpt allemaal mee aan ons succes", zeggen de spelers.
We gaan even een paar jaar terug, 4 klasses lager. Wat stond er toen?
"We waren toen al met veel dezelfde jongens als nu. We speelden al heel lang samen. Het was het moment dat coach Rick Schipper aan het roer kwam. Er was een doel: een goede tweedeklasser worden. Dat leek op voorhand al best een zware klus, want SDO speelde al jaren zo rond dezelfde klasse. We begonnen echt aan een avontuur."
Er volgde snel succes en SDO klom op...
"Voetballend werden we al snel sterk, beter dan de rest. Je kon dat goed merken toen we derde klasse speelden. Toen waren we verreweg de sterkste ploeg van de klasse, een jaar eerder trouwens ook. Toen we de tweede klasse haalden, dachten we dat het zwaarder zou worden. Dat werd het ook wel, want voetballend moet je als tweedeklasser echt wel je mannetje staan. We dachten dat het even zou duren voordat we met de betere teams van de klasse mee konden doen. Vlak achter de toppers deden we echter al snel goed mee. We haalden zelfs de play-offs. We hadden wat geluk en promoveerden naar de eerste klasse. Dat was meer dan we hadden verwacht en vooral ook heel snel. Het was echt één groot feest."
'Voetballend hebben we wel wat stappen gezet. We zijn meer ervaren'
Vergeleken met nu en toen: veranderde er veel?
"Voetballend hebben we aardig wat stappen gezet. We zijn meer ervaren, spelen goed samen. Voor de rest staat er grotendeels nog dezelfde spelersgroep. Het afgelopen jaar hebben een paar jongens het team versterkt, maar over het algemeen rusten we op de vaste kern. Datzelfde geldt voor de staf. We hebben lang onder dezelfde coach gewerkt. Pas afgelopen jaar veranderde dat. En verder: er staan nu veel meer toeschouwers langs de kant. Vaak staat het echt helemaal vol. Het leeft enorm. Dat geldt niet alleen voor de supporters, maar zeker ook voor ons. Daar komt nog eens bovenop dat we als spelers nu anders met het voetbal omgaan. Een paar jaar geleden stonden we met elkaar de avond van tevoren nog wel eens met elkaar aan de bar. Dat kunnen we ons nu niet meer veroorloven. We moeten er als team staan op zondag. Als eersteklasser kun je geen slechte dag hebben, dan verspeel je punten en word je weggespeeld. Voetbal speelt nu voor ons een veel grotere rol. Dat samen aan de bar hangen doen we heus nog wel hoor, maar dan vooral op andere dagen."
Nu dus de eerste klasse. Het gaat weer goed...
"Dat verbaast de spelers ook. Een jaar geleden moesten we erg wennen aan de klasse. We verspeelden ook best wel wat punten. De tegenstanders waren sterker dan we de jaren daarvoor gewend waren. We werden toch zesde. Dat was al heel wat. Meer dan we verwacht hadden. Afgelopen zomer begonnen we ook slecht. Vooral gedurende de eerste bekerduels moesten we zoeken naar vorm. Het eerste normale duel pakten we een punt, het tweede verloren we fors. Daarna werd het steeds beter. We staan nu op een punt na eerste en mogen komend voorjaar al meedoen aan de play-offs om te kunnen promoveren naar de hoofdklasse. We kunnen het nauwelijks bevatten."
Wat mogen we nu verwachten?
"We hebben nu een goede reeks achter de rug en doen goed mee, maar er kan nog veel veranderen. We gaan nog veel sterke tegenstander tegenkomen. Maar nu we de play-offs al gehaald hebben, denken we wel na over wat er straks gaat komen. We hebben een kans om de hoofdklasse te halen, maar we hebben nog een hele lang weg te gaan. Het wordt nog heel zwaar, zeker straks met de play-offs zelf. Dan treffen we hoe dan ook de betere amateurelftallen van de streek. Voordat we daar klaar voor zijn, moet er de komende maanden nog heel wat gebeuren. We leven nu nog van dag tot dag en van week tot week. We werken eraan om onszelf te verbeteren. We hopen voetballend beter te worden. En elk resultaat dat we halen, nemen we mee. Dat we bovenaan meedoen voelt al als een groot cadeau."
Kan deze ploeg de hoofdklasse aan?
"Nu zullen we nog wel wat tekort komen, maar straks zou het zomaar kunnen. We moeten afwachten waar we over pak 'm beet een half jaar staan."
En de verdere toekomst. Houdt het team stand?
"Voor zover we dat nu kunnen beoordelen wel. Een groot deel van het team zal er in ieder geval de komende jaren nog wel staan. Er zullen vast enkele jongens een stapje hogerop maken, maar dat moeten we afwachten. Voor het grootste deel voelen we ons gewoon SDO'ers, we voetballen al jaren samen. Waarom zouden we dat opgeven? We staan er nog wel even. Daarna moet de jeugd het overnemen. Een hele klus om dat voor elkaar te boksen de komende jaren."