Er gaan regelmatig honderden dozen met hulpgoederen naar Roemenië.
Er gaan regelmatig honderden dozen met hulpgoederen naar Roemenië. Foto: Yvette Geerts

Onderwijs en huisvesting geven enig toekomstperspectief

NAARDEN - Zo'n tien uur per week zijn ze bezig met hun Stichting Dialoog. Met deze stichting bieden de in Naarden wonende Hans en Maricica Mobach gezinnen in Roemenië uitzicht op een beter bestaan. Van 'lapmiddelen' zoals het inzamelen van bedden, dekens, rollators en kinderwagens en het geven van geld tot meer structurele hulp: een onderwijs- en bouwproject.

door Yvette Geerts

"Begin oktober hebben we ruim 700 dozen met dergelijke noodhulp in vrachtwagens naar Roemenië gebracht. Nu storten we ons weer op het inzamelen van geld voor ons onderwijs- en bouwproject", aldus Hans Mobach. Met het onderwijs- en bouwproject komen zo'n 420 gezinnen, voornamelijk Roma, in een langzame opwaartse spiraal. Het bouwproject is gericht op gezinnen die wonen in de armste wijken van de stad Rimnicu Sarat met 30.000 inwoners, ongeveer 150 kilometer ten noordoosten van Boekarest. "Situaties waar tien mensen samenwonen op een ruimte van nog geen twintig vierkante meter zijn geen uitzondering, zonder sanitaire voorzieningen of elektra. Een lekkend dak is nog hun minste zorg. Wij hebben min of meer bewust voor dit deel van Roemenië gekozen omdat dit een beetje een vergeten gebied is: veel andere stichtingen komen niet verder dan midden-Roemenië."

Maricica geeft een voorbeeld van een van de meest schrijnende omstandigheden waarin een gezin al jaren leeft. "Drie generaties die bij elkaar in huis leven, in twee kamers zonder sanitaire voorzieningen en verwarming of een plek om te koken. Het gezin bestat uit 9 personen en ze zijn allemaal analfabeet en werkeloos. Een sociale uitkering bedraagt nauwelijks € 30,- per maand bij een steeds verder oplopende inflatie." Voor de verbouwing van hun huis is € 4250,- nodig. Dan kan dit gezin enigszins normaal leven. Van de regering komt geen hulp. Deze mensen hebben geen adres en in de 'dorpen' waarin zij wonen worden ze gedoogd. Mobach: "De Roma in dit gebied zijn analfabeet en onderwijs is voor hen de sleutel tot iets meer toekomstperspectief. Wij ontvangen van de gemeente lijsten en gaan zelf de wijken in om de juiste mensen te benaderen. Onze vaste leverancier in Roemenië stelt op basis van de leermiddelen per klas de schoolpakketten samen. Meestal beginnen we hiermee in het voorjaar, zodat de pakketten in september, als de scholen weer beginnen, uitgedeeld kunnen worden."
De betrokkenheid die Hans en Maricica hebben bij Roemenië komt voor een groot deel voort uit het feit dat Maricica zelf Roemeense is. "De revolutie van 1989 is de oorzaak van veel armoede en slechte leefomstandigheden onder de Roma. Daarvoor moesten zij verplicht naar school en maakten deel uit van de samenleving. Toen het kapitalisme haar intrede deed, verviel de aandacht voor deze kansarme groep." De media-aandacht in het Westen hielp vervolgens bij het mobiliseren van hulp vanuit Nederland. Naast de al eerdergenoemde hulp geeft Maricica, voormalig tandartsassistente, ook voorlichting over hygiëne, persoonlijke verzorging en aids. De aidsfolder die zij zelf in het Roemeens heeft vertaald gaat dan ook steevast mee op reis. De voornaamste rol van Hans en Maricica is het inzamelen van geld, het begeleiden van het transport en de controle dat het ook bij de juiste mensen terechtkomt. "Bij het overhandigen van de onderwijspakketten gelden strenge regels waarbij politie aanwezig is om alles in goede banen te leiden. Alleen met een inschrijfbewijs van school kun je het pakket in ontvangst nemen, maar er zijn altijd mensen die een pakket proberen te bemachtigen om deze vervolgens op de zwarte markt te verkopen."