Deze brugklassers van Vitus Naarden zijn klaar voor de volgende stop.
Deze brugklassers van Vitus Naarden zijn klaar voor de volgende stop. Foto: Lisa van Dorp

Gamen bij de SCAN en
op de thee in de moskee

NAARDEN - De brugklassers van het Vitus Naarden fietsten dinsdagochtend een rondje door Naarden. De tocht ging langs de GGD, de moskee, de SCAN, het politiebureau en het stadhuis. Doel van de fietstocht: kennismaken met maatschappelijke organisaties waar je als jongere mee te maken kunt krijgen.

Het groepje van Gerrie van Rijn, docente economie, heeft het zich gemakkelijk gemaakt in de SCAN aan de Majoor Kampsstraat. Harde rap knalt om 10.00 uur 's ochtends uit de speakers. Twee meisjes zitten te dammen, twee jongens spelen een potje voetbal op de playstation. De rest kijkt mee op groot scherm. Het vrijwilligerswerk in het jongerencentrum is de tweede stop voor het groepje. Ze zijn de ochtend begonnen met een quiz over seksuele voorlichting onder leiding van de GGD. "Saai", vond Niels (13). "Dat hebben we allemaal al gehad bij bio", beamen Sophie (13) en Lotte (13). De SCAN vinden ze leuker, maar de dames zien zichzelf niet zo snel in hun vrije tijd in een jongerencentrum zitten.

Bij de buren, de moskee, worden ze ontvangen door de Vereniging Marokkanen Naarden (VMN). Niels heeft er zin in. "Ik ben nog nooit in een moskee geweest." De groep komt wat onwennig binnen. "Moeten we onze schoenen niet uitdoen?" Het onderkomen van de moskee verschilt niet van dat van de SCAN of de naastgelegen wijkpost voor ouderen, maar het is toch een kerk, vinden de brugklassers. Braaf gaan ze aan de vergadertafel in een soort klaslokaal zitten. Saïd Al-Makroudi, bestuurslid van de VMN in spijkerbroek, rode polo én op schoenen, vraagt wie Marokkaanse thee wil. Eén durfal steekt een vinger op, de rest kiest water.

Al-Makroudi (48) geeft een powerpointpresentatie met foto's van Marrakech, koning Mohammed VI en het Rifgebergte. De VMN doet van alles, vertelt hij. "We houden voetbaltoernooien, geven huiswerkbegeleiding en Arabisch. Handig als je naar je opa en oma in Marokko toe gaat en je spreekt alleen Nederlands."

De volgende stop is de gebedsruimte. Nu moeten de schoenen wel uit. Op hun sokken nemen de scholieren plaats op hoogpolig tapijt. Voor hen staat Ayad Mejati (60), oprichter van de VMN in 1984 en nog altijd bestuurslid. Mejati, keurige blauwe blazer en een strak getrimde grijze baard, heeft meteen de aandacht te pakken. Met een leesbril in de hand vertelt hij over de islam en de moskee. Over de bedevaart naar Mekka, over de moslimjaartelling en de betekenis van de nis achter hem die in de richting van Mekka wijst. Nu komen er wat vragen los. "Waar zijn die jurken voor?", wil begeleidster Van Rijn weten. Achter in de gebedsruimte hangen tientallen gekleurde gewaden op de kapstok. "Dat zijn lange, wijde jurken waar de mannen in bidden. Iedereen heeft zijn eigen exemplaar." Al-Makroudi op zijn beurt wil van de brugklassers weten wat hun beeld is van de islam. "Dat hebben we gehad met geschiedenis", antwoordt een jongen. "Dat Mohammed de profeet is."

"Ik had bij een moskee niet zo'n eenvoudig gebouw verwacht", zegt Niels als hij weer buiten in de zon staat. Hij vond het bezoek 'leuk'. Ook Sophie had gerekend op een meer indrukwekkend gebouw 'met torentjes en ronde hoeken'. "Wat een aardige mensen", vindt Lotte. "Goed verstaanbaar." En de groep van Van Rijn stapt op de fiets, richting politiebureau. Benieuwd naar wat ze daar aan zullen treffen.

'Ik had bij een moskee niet zo'n eenvoudig gebouw verwacht'