Nijlgans weer terecht
Een maand of vier geleden was hij er plotseling: de nijlgans die bij nadere beschouwing ook geringd bleek te zijn. Hij droeg een grote gele en een blauwe ring, met boven de blauwe een officiële aluminium ring van het Vogeltrekstation Arnhem. Een verrassing was het dat deze nijlgans een jaar of vijftien geleden geringd bleek te zijn in Hilversum op locatie Laapersveld in Hilversum, door ringers Rob Moolenbeek en Frank Majoor voor de kleurringen.
Onze nijlgans werd langzaamaan een vertrouweling langs het fietspad door de Hilversumse Bovenmeent. Een traject dat zich hoe langer hoe verder uitstrekte tot aan de plek waar de Galloway stieren grazen. Ik heb het dier, dat er aanvankelijk verfomfaaid uitzag, elke dag wat brood gevoerd en hij knapte daar behoorlijk van op. Zoetjesaan werd hij handtam en kwam op me af zodra ik wat riep. Wel leuk, maar ik was constant bang dat de vogel verpletterd zou worden door het razende fietsvolk. Gelukkig gebeurde dat niet, maar op een kwade dag was de nijlgans toch verdwenen. Reden genoeg voor ringer Rob Moolenbeek om eens op de oorspronkelijke plek aan het Laapersveld te gaan kijken. En wat bleek! Onze gans was daar op eigen kracht naar terug gevlogen om zich bij zijn maatjes aan te sluiten. Vermoedelijk is de nijlgans daar ooit eens door iemand gepakt die het dier naar de Hilversumse Meent heeft verplaatst. Uit misplaatste zieligheid jegens de gans die zich daar nogal liet gelden en ruzie maakte? Volgende week meer duidelijkheid!