Scherven uit Ankeveen
Is weer eens wat anders dan tulpen uit Amsterdam, maar gevoelsmatig wel dezelfde categorie. Het maakte mij blij, want eindelijk weer eens iets uit de hoek van de archeologie.
Een van mijn favoriete fietsroutes is die naar Ankeveen, waar ik dan het Bergsepad neem. Een fiets/wandeltraject tussen twee meertjes. Vol van leven en plantengroei dat uiteindelijk uitkomt bij het Googpad rond de Spiegelplas.
Daar is een bruggetje en juist op die plek waren kortgeleden werkzaamheden gaande voor de aanleg van riolering. Op het oevertje werd een kleine hoeveelheid bagger gestort dat al vlug inklonk. En laat ik daar kort geleden een paar scherven vinden van wat ooit keukengerei moet zijn geweest. De grootste scherf schreef ik aanvankelijk toe aan een Pingsdorf kan. Dat Duitse aardewerk had ik goed leren herkennen tijdens de grote opgraving in het Kootwijker Zand in de jaren 70. Ik had het mis, want mijn goede vriend en archeoloog Anton Cruijsheer zag meteen dat het om een fragment van een Siegburg kan gaat. Dateert ergens van rond 1500. Ik vond ook een gave grote knikker van gebakken grijze klei en eentje van roodbakkend gres. Kinderspeelgoed of flessenafsluiter.
In een volgend artikeltje zal ik wat duidelijker zijn, want het blijft interessante materie.