Terugblik en vooruitzicht
Helaas wordt het mij niet moeilijk gemaakt. Een paar zaken liggen voor de hand, maar de toekomst is voor andere niet vanzelfsprekend. Waarom helaas? Niet zo moeilijk te raden, want ik grijp terug op gebeurtenissen die mij en vele anderen danig hebben aangegrepen. De kwestie van de door Goois Natuurreservaat verdreven uilen uit het Spanderswoud ligt nog heel wat personen zwaar op de maag. Wát een onbesuisde daad om de bomen waarin Elise de bosuil bij de Beethovenlaan en Marteruil nabij restaurant Robert dusdanig te lijf te gaan dat onze nachtvogels niet meer terug zullen komen. De andere gebeurtenis met zware impact was het plotselinge verdwijnen van onze hele tuin aan de Boslaan op last van Dudok Wonen. De hele buurt is er nog altijd razend om. De harmonie van de rommeltuin met talloze interessante schepselen is nog jaren verwijderd van enig herstel. Kort voor de jaarwisseling trof Marjan Beugelaar op de Overscheenseweg ter hoogte van Kooilust een doodgereden grote zilverreiger aan. Een trieste foto van een paar blanke veertjes heb ik als symbolisch voor het gebeurde gebruikt. Waarom? Die Overscheenseweg is in korte tijd veranderd in een levensgevaarlijk racetraject, waar menig dier het leven heeft gelaten onder het genadeloze rubber van moordmachines. Daar moet een einde aan komen. De weg is voor de aanwonenden en niet voor sluipverkeer!