Dick fotografeerde jaarlijks vanaf een andere sloep de sloepenrace Muiden-Pampus-Muiden.
Dick fotografeerde jaarlijks vanaf een andere sloep de sloepenrace Muiden-Pampus-Muiden. Foto: Dick Rozendaal

Dick Rozendaal, Muider in hart en nieren, is aan laatste reis begonnen

Dick Rozendaal is zondag op 61-jarige leeftijd overleden. Hij wordt zaterdag in besloten kring naar zijn laatste rustplaats gebracht.

MUIDEN 'Ik heb er vrede mee dat ik doodga; ik heb nog veertig jaar langer geleefd dan ik dacht.' Die zin zei Dick (wij zeiden vroeger Dirk) Rozendaal tegen mij op 10 september dit jaar toen we samen een wandeling maakten langs de Muidertrekvaart. Hij wist toen dat hij niet lang meer te leven had.

Dick woonde bij ons in de straat, mijn broer Hans zat bij hem in de klas op de lagere school. Zijn vader was elektricien en toen de Mariahoeve gebouwd werd, verhuisden ze naar het pand waar later de familie De Boer in zat, op de hoek van de Lange Gang en de Duijf. Ze hadden er een poosje een winkel. Dick leerde het vak van zijn vader en werkte ook een tijd als elektricien.

Met zijn gezondheid ging het niet goed. Hij had een hartkwaal. Door diverse ingrepen kon hij verder met zijn leven, maar werken ging niet meer. Desondanks danste hij op zijn klompen in de feesttent bij het Oranjebal en werd zelfs voorzitter van het Comité Openbare Feesten Muiden (COF). Lang duurde dat niet. Het was te zwaar.

Dick had een grote hobby: fotograferen. Hij maakte de mooiste foto’s en die werden geplaatst in onder andere de lokale krant het MuiderNieuws. Met camera in de hand mee met de sloepenroeiers tijdens Muiden-Pampus-Muiden en tijdens evenementen, zoals het Spieringfestival.

Dick had een grote liefde voor Muiden. Hij werd lid van het bestuur van de Historische Kring Stad Muiden (HKSM). Hij verzamelde alles wat met Muiden te maken had, zoals spullen van de Kruitfabriek - waar hij ook nog gewerkt heeft - en het in stukken gebroken, voormalige doopvont van de RK-schuilkerk waarin Jan Melis de hoefijzers afkoelde. Het idee was om het weer te lijmen en het een bestemming te geven. Dat kwam er niet van.

Dick bewaarde alles in zijn gerenoveerde stal in de Singelstraat, waar hij ooit een alternatieve VVV wilde beginnen. Ook was hij stuurman van een roeisloep en was hij gek op kamperen op Terschelling. Daar bleef hij 's zomers wel zes weken lang.

'Dick was gek op kamperen op Terschelling'

Vorig jaar zijn we naar een archeologiecursus geweest, samen met Bas Holzhaus, in de auto van Dick zijn vrouw. Dick kwam soms met wilde ideeën en theorieën waar ik niet in mee kon gaan, maar zijn enthousiasme was zo groot dat je het hem niet kwalijk nam.

Niet lang daarna sloeg het noodlot toe. Hij kreeg kort na elkaar het verlies van zijn zuster te verwerken en de boodschap dat hij ongeneeslijk ziek was. Ik zag hem nog maar zelden. Alleen via Facebook af en toe. Maar hij bleef opgewekt, ook afgelopen december toen ik hem thuis opzocht. En zijn geloof gaf hem troost. Dick was getrouwd en had drie kinderen. En onlangs werd hij nog opa. “Mooi dat ik dat nog heb meegemaakt", zei hij.

Guus maakte deze selfie tijdens de septemberwandeling.
Het Spieringfestival in 2012.
Afbeelding