Mevrouw Ingrid Sigmund-Offerhaus (100) geniet nog elke dag van het leven
BUSSUM Mevrouw Ingrid Sigmund-Offerhaus vindt het 'een leuke grap’ om in de krant te komen en heeft naar haar 100ste verjaardag uitgekeken. Deze mijlpaal vierde ze vorige week - ”heel simpeltjes” - in een klein gezelschap bij haar oudste dochter in Naarden. Locoburgemeester Alexander Luijten kwam haar ook feliciteren.
De Bussumse komt oorspronkelijk uit Indonesië. Ze is geboren in Bandung, maar kwam op 3-jarige leeftijd al terug naar Nederland. “We woonden in Scheveningen", vertelt ze. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is mevrouw Sigmund-Offerhaus al een volwassen vrouw. “Ik werkte in de verpleging.” In 1956 verhuist de eeuweling - inmiddels getrouwd en moeder van twee jonge dochters - naar Bussum. Op de Oud Bussummerweg laat het stel een huis bouwen. “We hadden ook een zwembad.” Daar beleven haar kinderen samen met hun vriendinnetjes heel veel uren plezier.
Helaas houdt het huwelijk geen stand; een scheiding is het gevolg. Haar jongste dochter is dan 17 jaar oud. Ze betrekt een ander huis in het dorp en daar woont ze tot op heden nog altijd. Later vindt de Bussumse weer het geluk, maar haar echtgenoot is inmiddels overleden.
De jarige dame is nog fit voor haar hoge leeftijd; ze rijdt nog auto, is grotendeels zelfstandig en doet ook zelf boodschapjes. Helaas is het gehoor in de loop der tijd minder geworden, maar dankzij een gehoorapparaat kan ze het allemaal - óók de politieke debatten - nog goed volgen. “Alleen niet te snel praten”, voegt ze daaraan toe. “Verder heb ik maar een bepaalde hoeveelheid energie waarover ik kan beschikken. Mijn hart is namelijk niet meer zo geweldig, hoewel ik er nog steeds ben.”
Mevrouw Sigmund-Offerhaus, die ook jaren actief was bij de vrouwenvereniging Arbeid Adelt, vindt het helemaal leuk om honderd jaar te worden. En hoewel ze weinig mensen ziet (”je kan tegenwoordig door corona nergens meer heen” en “veel van mijn kennissen zijn er niet meer”), staat ze nog elke dag met veel plezier op. Ze zorgt ervoor dat haar huis netjes blijft en ze vindt het heerlijk om in haar tuin te rommelen. In haar achtertuin plukt ze bramen en van de opbrengst maakt ze jam. “Ook heb ik een serre met cactussen en ik geef de vogeltjes - mezen, mussen en vinken - dagelijks te eten. En de duiven hebben dat inmiddels ook ontdekt”, lacht ze. Schilderen is ook een hobby van haar. “Meer decoratieschilderen”, licht ze toe. “Van bijvoorbeeld kapstokken of andere objecten, maar de laatste jaren komt daar niks meer van.” En de Bussumse wilde als kind graag op ballet, maar daar is het door de oorlog niet van gekomen. “Ik ben namelijk dol op dansen. Net als op de bergen in Oostenrijk en Zwitserland. Wij gingen er elke zomervakantie naar toe.” Tegenwoordig zit reizen er niet meer in voor de 100 jaar oude Bussumse, maar ze geniet nog volop van haar eigen stekkie in Bussum.