Het ontstaan van het Prins Hendrikpark (II)
Toen de spoorlijn aangelegd was en het Station Naarden-Bussum in 1874 werd geopend, lag er vóór het station een drassig afgegraven terrein doorsneden met sloten. De Vlietlaan bestond nog niet. Treinreizigers gingen naar het Station over de Brinklaan en de Generaal de la Reylaan, die toen Stationsweg heette.
De afgegraven gronden tussen het station en de Brinklaan hadden tegen 1900 verschillende eigenaren, waarvan er één 11 hectare bezat.
In 1899 kocht de "Gooische Bouwgronden Mij" die 11 hectare om er woningen te gaan bouwen.
Dit voornemen maakte de maatschappij op 19 december 1899 aan de Gemeenteraad bekend: de sloten zullen gedempt worden en de grond zal met zand 70 cm worden opgehoogd.
Wegen en plantsoenen zullen aangelegd worden. Voorts willen ze dat de gemeente gas en waterleiding gaat aanleggen in ruil voor een strook grond langs de Stationsweg, welke de gemeente nodig heeft om het station beter toegankelijk te maken.
B&W ondersteunen dit verzoek. Het aanleggen van waterleiding kon de gemeente niet verzorgen. Daartoe moest men zich wenden tot de Industriële Mij die sedert 1897 de watertoren met waterwinterrein exploiteerde.
Bij het projecteren van de wegen liet gemeente-architect J.F. Everts zich enigszins leiden door de uit Engeland overgewaaide ideeën van Ebenezer Howard over de inrichting en structuur van tuindorpen. Hierin hoorde veel groen, dus ruime kavels langs zowel rechte als gebogen lopende wegen, waardoor een landschappelijk gevarieerd straatbeeld kon ontstaan en symmetrie werd vermeden.
[ph park15]
Een foto uit 1890. De Comeniuslaan met links de tramrails en rechts één van de zanderijsloten. In 1900 werden de sloten gedempt en het terrein opgehoogd, waarna het Prins Hendrikpark ontstond.
Nu was de weg vrij voor de Bouwmaatschappijen en men toog aan het werk om de sloten te dempen en het terrein op te hogen.
De voorlopige naam ‘het nieuwe park’ werd in 1903 omgedoopt in Prins Hendrikpark. Toen de bebouwing op gang kwam moesten de nieuwe wegen ook een naam hebben. Dat gaf niet veel problemen. Het hele volk had in 1901 meegeleefd met de verloving en het huwelijk van de jonge koningin Wilhelmina. Voor de naamgeving van de nieuwe straten putte men naar hartenlust uit de namen en de titels van de gemaal : Hendrik, Wladimir, Albrecht Ernst Hertog van Mecklenburg, vorst van Wenden, Schwerin en Ratzeburg, Graaf van Schwerin, heer van de Landen Rostock en Stargard.
[2011-03-132] Prins Hendriklaan omstreeks 1905
Van de door Everts opgezette kavelverdeling is uiteindelijk niets terechtgekomen, waaraan het persoonlijk idee van kopers over ligging en omvang van te kopen bouwterrein niet vreemd zal zijn geweest.
Klaas Oosterom
Bronnen: Martin Heijne, Contactblad HKB Jrg 3 nr 1 okt 1986 en Jrg 19 nr 1 mei 2003.
