OM eist vijftien jaar gevangenisstraf voor doodslag op 42-jarige Naardense
NAARDEN Als een inktzwart verhaal. Zo typeren het Openbaar Ministerie (OM) en de verdediging de tragische dood van Edita Moliené uit Naarden. De 42-jarige vrouw uit Naarden wiens levenloze, geknevelde lichaam op 20 september 2018 in de Muidertrekvaart nabij Muiden door voorbijgangers werd gevonden, was gewikkeld in een plastic opblaasbadje. Haar lichaam lag al meer dan een week in het water en was in verre staat van ontbinding, waardoor de doodsoorzaak niet meer kon worden vastgesteld.
door Anke Sprakel
De constatering dat het hier gaat om een uiterst tragisch verhaal, is de enige overeenkomst tussen de verdediging en het OM. Verdachte in deze zaak is de 45-jarige Erwin G. uit Bussum, die volgens de officieren van justitie vijftien jaar de cel in moet voor doodslag. De verdediging pleitte voor vrijspraak en verwijt justitie tunnelvisie.
In een twee dagen durend proces probeerde de rechtbank Lelystad de waarheid naar de doodsoorzaak van Moliené te achterhalen. Sleutelrol in die zoektocht is de Bussumer bij wie Moliené de dagen voor haar dood verbleef. De Bussumer zit sinds november 2018 vast. Het OM denkt dat de man Edita Moliené tussen 9 en 10 september van dat jaar thuis tijdens de seks heeft gewurgd en haar lichaam daarna, ingewikkeld in touwen en in een plastic opblaasbadje, in de Muidertrekvaart heeft gedumpt waar zij ruim een week later werd gevonden.
Edita Moliené en de Bussumer hadden een relatie die vanwege het overmatige drugsgebruik af en toe stormachtig was. Haar zus en haar dochter woonden in de buurt en vonden het contact dat Moliené had met de Bussumer verontrustend. Iedere dag was er wel even contact tussen de vrouwen. Toen Edita op 11 september haar telefoon niet meer beantwoordde en op 12 september de telefoon uit stond, raakte de zus bezorgd. Zij zocht tevergeefs contact met de Bussumer. Toen de familie een paar dagen later nog niets had gehoord, schakelden zij de politie in. Kort daarna werd het lichaam van de Naardense gevonden. Autopsie op het lichaam wees uit dat de vrouw aan een niet-natuurlijke dood was gestorven.
De Bussumer kwam meteen bij de politie in beeld. Toen zijn dna op het touw waarmee Moliené was vastgebonden werd aangetroffen, werd de verdenking steviger en plaatste de politie afluisterapparatuur in zijn huis. Een tevergeefse poging, want de man ontdekte dat en verwijderde alle apparatuur uit zijn huis. Een tweede poging van de politie om bewijsmateriaal tegen de Bussumer te verzamelen leek wel te werken. Undercoveragenten werden ingezet om de verdachte op het politiebureau uit de tent te lokken. Tegen hen bekende de Bussumer dat hij bij de dood van Moliené betrokken was geweest.
Grootspraak, volgens de advocaat van de Bussumer. "Mijn cliënt is een dwarspisser, een heethoofd die verhalen mooier maakt dan ze zijn", aldus de raadsman die eraan toevoegt dat de Bussummer een klein hartje heeft. Bij de zus en de dochter van Moliené is echter geen twijfel: de Bussumer heeft hun dierbare zus en moeder gedood. In hun slachtofferverklaringen richten zij zich expliciet tot de man: "Jij hebt ons leven verwoest, heb dan in ieder geval het lef om de waarheid te zeggen." De Bussumer zegt de pijn van de twee vrouwen te begrijpen en bestempelt Edita als een enorm lieve vrouw. Hij blijft erbij dat hij onschuldig is en verwijt justitie tunnelvisie. De dader moet volgens hem gezocht worden in de kennissenkring van Moliené. De nabestaanden eisen duizenden euro's schadevergoeding.
Naast de doodslag op Moliené wordt de Bussummer onder meer ook verdacht van het bedreigen en mishandelen van een andere vriendin, diefstal van een laptop bij de Hilversumse hockeyclub 't Spandersbosch en heling van een fiets.
De rechtbank doet volgende maand uitspraak.