The Lord of De Poort van 't Gooi stopt: 'Het kost me te veel energie'
Het bericht was verrassend bij rugbyclub ’t Gooi. Jack Heer, de Lord of De Poort, legt per 1 juli zijn functie neer. Hij wil het rustiger aan doen. Fred van Verseveld volgt hem op.
NAARDEN "De Lord of De Poort is bij de rugbyclub ’t Gooi verantwoordelijk voor alles op het gebied van de horeca: de inkoop, verkoop en alles wat daarmee samenhangt. Verder geef ik sturing aan de vijf barteams van elk vijf personen waarvoor je de schema’s maakt wie op welke avonden en dagen dienst heeft. Dat is ook veel geregel", opent Jack Heer het gesprek.
Het gesprek vindt al plaats voordat de coronacrisis is uitgebroken, op een kille dinsdagavond in het clubhuis van zijn rugbyclub, waarvan de 73-jarige Heer in 1962 lid werd. De Poort is de naam van het clubhuis. Tot 1983 was het onderkomen van de rugbyclub vanuit de Vesting Naarden gezien aan de linkerzijde van de Utrechtsepoort. ‘t Gooi speelde destijds de thuiswedstrijden op de velden achter het voormalige zwemstadion, op een paar honderd meter van de Utrechtse Poort. In 1983 verhuisde de rugbyclub naar de huidige locatie en werd een nieuw Fins uitziend clubhuis gebouwd. ‘De Poort’ werd in ere gehouden omdat voor een groot deel de geschiedenis van de club in de vesting ligt. Daarnaast zijn de grote feesten van weleer in ieders herinnering gegrift.
De meeste clubmensen kennen de aimabele Jack Heer als de man met het clubschort voor. Bij de thuiswedstrijden van het eerste team is hij met zijn collega's druk in de weer met talrijke potten en pannen. Na afloop van de wedstrijd moeten zij minimaal zestig hongerige magen vullen. Maar na drie jaar vindt de Heer dat het tijd is voor een nieuwe Lord: "Je bent vrijwel dagelijks bezig met wat je allemaal moet regelen en organiseren; zo’n twintig uur in de week. Dat kost me te veel energie. Ook fysiek wordt het te zwaar, vooral omdat mijn knieën zwak zijn; ik heb al een kunstknie, als gevolg van blessures, overgehouden aan het rugby. Naast de drukke zaterdag als het eerste thuis speelt, sta je op zondag acht uur op de benen. Helemaal weg ben ik niet, want ik blijf nog wel mijn bardiensten meedraaien. Als ik terugkijk op 58 jaar ’t Gooi heb ik ongeveer zes jaar niets extra’s gedaan. Ik ben secretaris geweest, wedstrijdsecretaris en lid van de feestcommissie. Vooral dat laatste is leuk en dat blijf ik ook doen. Alleen ben ik geen voorzitter en penningmeester geweest; daarvoor ben ik niet geschikt."
Heer is geen geboren en getogen Naarder. Hij kwam in 1946 ter wereld in Den Haag, maar belandde in Naarden doordat zijn vader - officier bij het Koninklijk Nederlands Indisch Leger - werd overgeplaatst naar de Van Weeshuiskazerne in Naarden, die in 1986 werd opgeheven. "Door mijn gymleraar van de Godelindeschool ben ik in 1962 gaan rugbyen. Op mijn 23ste jaar kwam ik in het eerste van ’t Gooi en heb daarin ruim elf jaar gespeeld. In die periode werd ik ook international en heb drie interlandwedstrijden gespeeld tegen België, Zweden en Zwitserland. Ik moest afhaken vanwege mijn slechte knieën en daardoor heb ik helaas geen lange interlandcarrière gekend. Daarna heb ik met veel genoegen nog ruim tien jaar in het derde en vierde gespeeld. Vooral voor het plezier en de belangrijke derde helft. Wat ik in al die 58 jaar in het rugby zo mooi heb gevonden en nog steeds vind, is de kameraadschap. Je maakt vrienden voor het leven. Op het veld is het altijd hard tegen hard. Na het eindsignaal zijn we weer kameraden en drinken op de goede of slechte afloop gezellig een biertje. Omzien in wrok heeft geen enkel nut; je komt elkaar daarna in wedstrijden altijd weer tegen."
Het feit Jack Heer al 58 jaar bij de club is en dat nog jaren hoopt te kunnen blijven doen, ligt in zijn karakter. "Ik ben geen streber of iemand die met zijn ellebogen naar een functie hengelt. Nee, ik ben eerder een familieman en iemand die graag verbindingen tussen verschillende personen tot stand brengt. Daarbij komt dat ik van nature nogal makkelijk ben en snel ergens overheen stap."