Vierling geeft weer hoop
We maken vreemde tijden mee. De mensheid lijkt van slag. De natuur gaat echter gewoon door.
Afgelopen maandag was ik weer eens op mijn fiets gestapt om in het schitterende maar koude weer toch weer een tochtje te maken. In mijn kop was ik bezich met een stukje over tissues en toiletpapier. Geheel volgens het huidige boodschappenpatroon. Langs de Karnemelksloot werd ik staande gehouden door een glunderende Jil Bakker, die duidelijk iets spannend te vertellen leek te hebben. Toen hij mij toeriep "We hebben er een vierling bij" keek ik raar op, want ik begreep het niet. Wat bleek, ik was de eerste die Jil meetroonde naar een stevig, zelfgetimmerd onderkomen voor één van zijn Texelse ooien en het werd meteen duidelijk. De vorige nacht was het lieve dier bevallen van maar liefst 4 jonkies! Ze zaten er heerlijk bij onder de warme lamp met een waaks kijkende moeder in de onmiddellijke nabijheid. Jill vertelde honderduit en was een trotse "vader", want het schijnt nogal een zeldzaamheid te zijn dat een Texels schaap zoveel kleintjes in één keer krijgt. Ik voelde me gevleid dat ik bij deze prachtige gebeurtenis betrokken werd. Want we kunnen allemaal wel een opkikkertje gebruiken, met al die griep ellende om ons heen. Jammer genoeg zijn mijn foto's niet van geweldige kwaliteit. Trouwens de foto laatst van de slechtvalk was door Harry de Kleine gekiekt.