'De roep om anderhalve meter van elkaar te blijven is er niet voor niets'
Hoe is het om in thuisquarantaine te zitten? Bussumer Bastiaan Govers heeft waarschijnlijk het coronavirus opgelopen. Hij houdt ons dagelijks op de hoogte.
BUSSUM Bastiaan Govers uit Bussum kwam donderdagavond 12 maart terug van een skivakantie. Hij was ziek en is zeer waarschijnlijk (100 procent zeker is dat niet want hij is niet getest) besmet met het coronavirus en zit nu in quarantaine. Zijn vriendin Joline en hun kinderen Vino (9) en Sammie (6) hebben geen andere keus dan ermee om te gaan. Vorige week las u al over de eerste vier dagen, we pakken hier de draad weer op.
Dag 5
Sinds gisteren is er geen verbetering opgetreden. Dat is echt jammer. Aan de andere kant: verslechteren doet het ook niet. Iets anders: het is best lastig om om te gaan met het begrip quarantaine, merken we langzamerhand. Want hoe regel je dat? Ik heb in elk geval geen protocol of zoiets gekregen, maar moet het allemaal maar zelf uitzoeken. Helaas heb ik de kinderen en Joline nog niet kunnen knuffelen. Dat is heel zwaar, niet alleen voor mij, maar ons allemaal.
De kinderen kregen vandaag een laptop waarmee ze morgen beginnen met digitale lessen. De tijd tikt inmiddels verder en Sammie is bijna jarig. Ze weet al dat dat haar verjaardag nu niet wordt gevierd en dat is echt heel verdrietig. We hebben daarom een cadeau gekocht waar ze heel blij mee zal zijn: ze krijgt een hamster.
Dag 6
Vandaag heb ik bizar veel geslapen. Mijn lichaam zal het wel nodig hebben, maar veel beter wordt het er niet van. Vanochtend had ik 38.5 en dacht ik echt 'Shit, hoe kan dat nou zo hoog zijn?' Ik heb de dokter gebeld en hij vertelde dat dit normaal is voor dit virus. Deze ziekte heeft, zei mijn dokter, een ander verloop dan normale griep, het kan langer duren en het kan dat je bijna van de koorts af bent en dat het dan weer terugkomt. Een van mijn vrienden die ziek is, heeft dit trouwens ook. En geloof het of niet: een half uur geleden had ik vervolgens 37.0 voor het eerst. Ik vind het heel apart. Nu maar hopen dat het 37 blijft, maar gezien het verloop van de ziekte durf ik daar niet van uit te gaan.
Dag 7
Al een week ziek. Ongelooflijk hoe traag de tijd kan gaan en ik ben ook nog eens niets opgeschoten voor mijn gevoel. Vandaag weer ruim 38 graden koorts en zelfs een beetje verhouden erbij. Net belde de huisarts om te vragen hoe het gaat en hij vertelde dat ik pas hersteld ben als ik helemaal niet meer hoest en minimaal 24 uur geen verhoging heb. Ik kan niet wachten tot het zover is, maar vooralsnog is het einde niet in zicht ben ik bang want ik heb nog steeds koorts en ik hoest ook nog steeds. Vandaag ben ik wel een minuutje de tuin in geweest. Even een frisse neus en even een ander uitzicht, heerlijk. Maar daarna weer snel mijn bed in.
Dag 8
Vandaag werd Sammie 7. Zoals ik al heb gemeld, kreeg ze van ons een hamster en dat is een schot in de roos. Vanochtend werd ik weer niet lekker wakker. Nog steeds koorts, hoesten en misselijk. De dokter vond het daarom tijd dat Joline en ik naar de dokter gingen. In Naarden is een speciale portakabin waar een arts corona-spreekuur houdt. We moesten daarheen, vervolgens in de auto bellen dat we er waren en daarna werden we naar binnen geroepen. Daar werden we onderzocht door de arts die een speciaal pak aan had en een mondkapje en een speciale bril droeg. Na ons bezoek moest de ruimte worden gedesinfecteerd en kon de volgende patiënt naar binnen. Ik kan niet anders zeggen dat ik diep onder de indruk ben over de omstandigheden waarin wordt gewerkt. Gelukkig leverde het onderzoek zelf op dat de longen van Joline en mij schoon zijn.
Dag 9
We gaan de vlag nog niet uitsteken, nog lang niet zelfs, maar vandaag is wel de eerste dag dat ik koortsvrij ben. Niet boven de 37 geweest. Wel hoest ik nog, maar ook minder en minder heftig. Ik tel echt mijn zegeningen. De corona-arts die ik gisteren sprak, zei ook dat we echt afstand moeten bewaren. De roep om anderhalve meter van elkaar te blijven is er echt niet voor niets. Dat kan niet genoeg worden benadrukt en hij vroeg of ik dat wilde melden. Nou, bij deze. Dit is echt geen leuke ziekte, daar ben ik wel achter. En dan valt het mij bij relatief allemaal nog mee.
Dag 10
Vandaag de tweede dag zonder koorts en ook het hoesten wordt minder. Af en toe nog een flinke kuch, maar dat is het wel zo ongeveer. Omdat de dokter heeft gezegd dat je vier dagen hoest- en koortsvrij moet zijn voordat je echt hersteld bent, tel ik nu wél al een beetje af. Inmiddels blijf ik me wel verbazen over alle beelden van overvolle stranden, bossen en noem maar op. Het is zo verschrikkelijk onverstandig. Blijkbaar is de ernst van de situatie nog bij lang niet iedereen doorgedrongen. Ik wil iedereen echt op het hart drukken om de maatregelen die zijn afgekondigd in acht te nemen. Dat zeggen ze niet voor niets. En dan zijn we er met z'n allen ook eerder vanaf en dat is waar ons land momenteel naar snakt: weer de normale dingen kunnen doen.
In Naarden houdt een arts een speciaal corona-spreekuur