Een van de andere portretten uit de serie The Greatest Generation.
Een van de andere portretten uit de serie The Greatest Generation. Foto: Yvette de Vries

'Je werkt aan je meesterschap in je kunst en daar zet je alles voor in'

Marianne begon met schilderen toen ze 32 was. Met haar deelname aan de Nederlandse Portretprijs treedt ze voor het eerst echt naar buiten.

BUSSUM Marianne Snoeks werkt al negen jaar lang vanuit haar atelier in de voormalige Kolonel Palm Kazerne. Totdat Crailo over een paar jaar ontwikkeld wordt, hebben creatieve geesten als Marianne daar alle ruimte. Ze is een van de 50 genomineerden voor de Nederlandse Portretprijs.

De deelname aan de Nederlands Portretprijs is extra spannend voor haar. Het is de eerste keer dat ze als kunstenares echt naar buiten treedt en dan is het meteen voor zo'n grote prijs. Ze vertelt dat ze toen ze haar portret 'Lucy' inzond nog vrij nuchter was. Maar naarmate de dag waarop de nominaties bekend werden dichterbij kwam, sloegen de zenuwen toe. "Ik ben niet zo competitief, als kind al liet ik anderen winnen." Op haar 32ste besloot Marianne dat ze iets anders wilde met haar leven. Ze maakte zelf al haar kleding en wilde een modeopleiding gaan doen. "Ik bedacht me dat het handig was om dan eerst te leren tekenen en schilderen." Ze volgde onder meer een opleiding aan de Koninklijke Academie in Antwerpen en kreeg les van Sam Drukker en Ruud Krijnen. Het bleek een schot in de roos. "Het voelde als thuiskomen." Het portret 'Lucy' is onderdeel van een serie: The Greatest Generation. Een serie die het verhaal vertelt over de kracht en wijsheid van oudere vrouwen. Een onderwerp dat haar enorm boeit. "Ik word zelf ook oud", verontschuldigt ze zich. Ze raakte geïnspireerd door een boek over dit onderwerp. "De oudere vrouwen van nu laten zich niet beperken door hun leeftijd, maar ze gebruiken hun ervaring en ook hun seksualiteit."

Old School

Marianne gebruikt voor al haar werken olieverf. "Ruud en Sam hebben mij echt leren schilderen. Ik schilder als de 'oude meesters'. Ik maak eerst een schets met potlood en zet het schilderij dan met houtskool op." Vervolgens zet ze de vorm op met behulp van licht en donker - de grijstinten - en dan pas gaat de kunstenares met kleur aan de slag. "Dan kun je je volledig daar op concentreren en hoef je niet meer over vorm na te denken." Met bijna iedere penseelstreek zoekt Marianne de grenzen op. "Je kunt realistisch schilderen en ik ben daar op zich een groot voorstander van, maar ook dan kun je de grenzen opzoeken. Dan wordt het spannend." Als Marianne naar de toekomst kijkt, heeft ze geen vooropgezet plan. "Je werkt aan je meesterschap in je kunst en daar zet je alles voor in. Zo werk je en zo leef je." De Nederlandse Portretprijs wordt voor de tweede keer uitgereikt. De winnaar wordt op 3 november bekendgemaakt. Vanaf 1 september zijn de vijftig genomineerde werken te zien in Slot Zeist.

Het portret van Lucy.