Puur geluk en vette pech
Waar zouden we zijn zonder de trein (reclamekreet vorige eeuw). Waar zou ik zijn zonder Harry de Klein (persoonlijke boodschap anno 2019). Een kwestie van geluk en pech.
Als ik Harry noem kan het niet missen of er hoort een vogel bij. Deze keer wel een hele leuke combinatie met mijn laatste stukje over Ruud, de porseleinstad Limoges en het vogeltje aldaar. Dat een roodborstjong bleek te zijn. Met Harry komen we heel vaak terecht in de Hilversumse Melkmeent, zo ook nu. Daar bivakkeert al enige tijd een lid van de rallenfamilie en wel het porseleinhoen. Laat zich nauwelijks zien, laat staan benaderen. Toch is het met heel veel geduld gelukt om het diertje goed vast te leggen. Het pure geluk had ik een paar dagen terug eveneens in dezelfde Meent. Daar kwam een forse roofvogel overvliegen, werd er gekiekt en het bleek te gaan om de zeldzame steppenkiekendief. Voor mij een primeur en ook voor waarnemingen.nl een prachtige melding. De vette pech kwam op de rekening van Harry. Die was net op het verkeerde moment op een andere plek bezig met het zoeken van een draaihals. Terwijl ik de steppenkiekendief kon noteren. Harry baalt natuurlijk, want uitgerekend deze roofvogel ontbreekt nog aan zijn uitgebreide collectie prachtfoto's. Ikzelf werd ook nog getrakteerd op twee cirkelende visarenden nabij de molen van Ankeveen en een wegsnellende dwergspitsmuis.