Blunder en beslag
De eerste heeft met mij te maken en is min of meer een mea culpa. Het andere is een verhaal waar ik zomaar binnenreed met de fiets. Niet prettig.
Goed, mijn schuld eerst. De prachtige foto van een roofvogel met prooi, die ik toegestuurd kreeg van Joop, maakte mij zo enthousiast dat ik er verder geen diepere aandacht aan besteedde. Hij had het een slechtvalk genoemd en dus nam ik dat klakkeloos over. Na het verschijnen van onze krant ging bij mij de telefoon. Mijn 'hoffotograaf' Harry meldde zich. In zijn toon meende ik een zekere triomf, dan wel een vleugje spot te ontwaren. Harry had mij stevig tuk, dat wel! De slechtvalk moest op stel en sprong veranderd worden in havik, want dat was het. In mijn mailwisseling met Joop kreeg ik als antwoord dat 'havik eigenlijk veel stoerder klinkt'. En daar laat ik het dus maar bij. In het andere stukje maak ik verslag van zomaar per fiets een verhaal binnenrijden. Aan de Overscheenseweg, waar heel wat fietsers vaak langskomen, is een kleine manege annex een soort minikinderboerderij. Daar stond zomaar een politiewagen met enkele veewagens. Dat hier iets gaande was, was wel duidelijk. Het enige woord dat ik loskreeg van een agente was 'beslag'. Voor de rest weet ik niet hoe de vork in de steel stak. Het inladen van pony's, alsmede enkele andere dieren, sprak klare taal. Een conflict werd op deze manier opgelost. Nogmaals, ik weet niets van hoeden en randen.