Wijkagent Bart stopt: 'Het doet pijn, maar het waren mooie jaren'
Bussum moet een van haar meest trouwe wijkagenten gaan missen: na tien jaar moet Bart Weijermans ermee stoppen. Gedwongen, na een klap met grote gevolgen.
BUSSUM Een worsteling met een verdachte met een klap als gevolg. Goedpraten kun je het niet, maar het overkomt agenten helaas wel vaker. Voor de Bussumse wijkagent Bart Weijermans heeft de klap die hij een paar jaar geleden kreeg tijdens een heftige vechtpartij in de horeca grote gevolgen: na tien jaar moet hij gedwongen stoppen als wijkagent. Hij kan en mag het niet meer.
Terugdenken aan de avond waarop het misging doet Weijermans, of hij het nu wil of niet, nog vaak. "Het was toen best wel een heftige vechtpartij, waarbij ik een vuist tegen mijn oog heb gehad. Daar heb ik destijds weinig van gemerkt, eerlijk gezegd. Pas veel later bleek dat mijn netvlies gescheurd was en losgelaten had. Er bleek, zonder dat ik direct de gevolgen merkte, heel wat schade te zijn. De afgelopen twee jaar ben ik acht keer aan dat oog geopereerd. Uiteindelijk heb ik aan dat oog vijftig procent blijvend gezichtsverlies."
Hoewel de opgelopen schade onherstelbaar is, kan Weijermans zijn dagelijkse leven zonder problemen oppakken. Zijn werk als wijkagent daarentegen niet. "Als politieman in uniform, actief op straat, kun je dat gezichtsverlies gewoon niet handelen. Je gaat details missen vanuit een bepaalde hoek. Heel veel dingen kan ik nog wel, maar juist die details die soms superbelangrijk en waarbij je in een split second moet beoordelen of je iets wel of niet moet doen, die mis ik. Dan is het gewoon niet handig dat je dit werk blijft doen, hoe vervelend dat ook is."
Dat Weijermans nu stopt als wijkagent van onder meer het Brediuskwartier, is geen keuze die hij zelf heeft gemaakt. Maar wel een keuze waar hij vrede mee heeft, en ook wel moet hebben. "Het is natuurlijk een vervelende beslissing. De politieleiding ziet natuurlijk het feit dat ik door alle omstandigheden niet meer kan functioneren op de manier waarop ik moet functioneren. Dat is ook logisch, maar zo'n besluit komt wel hard aan. Daar had ik ook niet meteen vrede mee, maar gezegd moet wel worden dat ik de mensen in mijn wijk een wijkagent gun die op alle fronten meteen aanspreekbaar is en kan handelen, terwijl ik dat nu niet altijd meer kan. En daarnaast zou ik het ook heel erg vinden als ik wel blijf en er doordat ik bepaalde dingen niet zie iets gebeurt dat ik had kunnen voorkomen. Je moet je gevoel en verstand ook scheiden bij zo'n beslissing. Als ik puur op mijn verstand af ga, is dit de beste beslissing. Gevoelsmatig is het natuurlijk een veel langer traject om vrede te hebben met de situatie. Ik ben nu zover dat ik dat wel heb, zeker omdat er ook weer deuren open gaan op vlakken waar ik wel inzetbaar ben. Maar het afscheid van mijn wijk doet me zeker pijn. En ik wil nu de mensen in mijn wijk ook laten weten dat ik wegga en wat de reden is."
Wijkagent Weijermans kijkt terug op tien mooie jaren. "Ik was tien jaar geleden jeugdagent voor Wijdemeren en kwam hier om wijkagent voor Bussum, het Brediuskwartier en onder meer de Godelindebuurt te worden. Ik wist toen niet wat ik ervan moest verwachten, maar het is het dubbel en dwars waard geweest. Ik heb me er echt in vastgebeten. Ik denk dat heel veel bewoners van mijn wijk mij ook wel kennen of in ieder geval weten wie ik ben en hoe ik eruitzie. Je kunt natuurlijk nooit iedereen bereiken, maar ik ben wel iemand geweest die contact zocht als er iets gebeurde in de wijk. Ik ben iemand die niet opbelt, maar op de bel drukt. Ik heb ook altijd ontzettend veel verbondenheid gevoeld met de buurt. Ik zei weleens gekscherend tegen mijn collega's: er mag overal in Bussum wat gebeuren, maar van mijn wijk blijven ze af. Zo voelde het echt. Zeker omdat de wisselwerking met de bewoners zo goed was, ben je ook bereid om een stapje harder te lopen voor deze mensen. Bewoners konden mij 24/7 bereiken. Ik heb gemerkt dat dat ontzettend gewaardeerd werd. Met heel veel bewoners heb ik een goede band opgebouwd. Dat is echt goud waard. Daar heb ik heel veel energie van gekregen en dat ga ik heel erg missen. Ik ben de bewoners van mijn wijk ook ontzettend dankbaar."
Terugblikkend kijkt Weijermans met een goed gevoel terug op de afgelopen jaren. "We hebben met z'n allen heel veel bereikt. De buurtpreventieverenigingen leven volop. Mijn wijk heeft zeven buurtpreventieverenigingen en ze draaien op volle toeren. Dat merken we echt. Het aantal inbraken is de laatste jaren enorm afgenomen. Maar het is voor zowel de nieuwe wijkagent als de bewoners zaak om niet te verslappen. Blijf alert en reageer als je iets vreemds opmerkt. Je kunt altijd beter een keer te veel het alarmnummer bellen dan te weinig."
'Het afscheid van mijn wijk en de mensen doet me zeker pijn'
Opvolger
Wie de wijken van Weijermans als wijkagent gaat overnemen is vooralsnog niet bekend. De procedures daarvoor lopen momenteel. Weijermans zelf verwacht dat binnen een niet al te lange termijn meer bekend wordt. Hij heeft veel vertrouwen. "Als mijn opvolger net zo wordt ontvangen als ik, dan komt hij in een warm bad terecht. Daar ben ik van overtuigd."