'Na bijna tien jaar Grote Kerk wordt het tijd mijn vleugels uit te slaan'
Marlo Reeders wordt de nieuwe directeur van Stichting Nederland Monumentenland. Ze verlaat de Grote Kerk Naarden en gaat zich landelijk inzetten voor cultureel erfgoed.
NAARDEN De bruisende Marlo Reeders bestelt 'het gebruikelijke' bij de Coffee Culture. Ze heeft net de fotoshoot erop zitten als we beginnen aan de terugblik op haar werk als directeur bij de Grote Kerk Naarden. Ze kwam in haar functie van directeur erg heel vaak in het nieuws. Soms moesten we daarmee doseren, zo meende deze redactie. Maar nu pakken we nog een keer uit, want Marlo neemt afscheid. En Naarden gaat haar missen.
Een echte netwerker, een op en top Goois vrouwtje, een aanpakker, een regelaar, een eigenwijze tante en een ideeënmachine. Daarbij is ze ook Naarder in hart en nieren. Ze woont sinds kort ook in de vestingstad. Ze kon dus lopend naar haar werk. Onderweg al druk zwaaiend en pratend met de mensen die ze tegenkwam. Eerst een echt lekkere koffie halen bij de Coffee Culture en daarna aan het werk op kantoor in de Sint Annastraat of druk bezig in het archief, door het land of gewoon in de kerk zelf. Marlo was daar waar ze nodig was.
De directeur wist toen ze bijna tien jaar geleden begon heel goed wat de Grote Kerk nodig had: meer publiek, meer bekendheid en reuring. Ze kreeg dit voor elkaar op haar eigen, doortastende manier. Wat begon met een lobby bij een lokaal raadslid van GroenLinks voor het herinrichten van het kerkplein, groeide uit tot het binnenharken van miljoenen aan subsidie. Want als Marlo ergens voor gaat, dan zet zich daar met hart en ziel voor in.
"Ik heb altijd met zo ongelooflijk veel plezier mijn werk gedaan. Ik heb de lat altijd hoog gelegd en ik ben iemand van ideeën. Mijn werk kon ik doen dankzij zo veel mensen waar ik goed mee heb samengewerkt. Mijn collega's van de kerk, alle vrijwilligers, maar ook alle mensen eromheen. Van de contacten met de gemeentewerkers, de verkeersregelaars, stadspromotor Saskia Simons. Te veel mensen om op te noemen. Velen hebben mij op cruciale momenten ondersteund", zegt ze dankbaar.
Naarden en Marlo zijn echt aan elkaar verbonden. Twee jaar geleden riep deze krant haar, samen met de andere betrokken vrijwilligers, uit tot Naarder van het Jaar. Dat was voor haar inzet voor het evenement De Nacht van Naarden. We zien de betrokkenheid ook terug in de jubileumtentoonstelling waarbij Naarders hun herinneringen aan de Grote Kerk delen. "We hebben zulke leuke foto's, verhalen, zelfs trouw- en doopjurken van Naarders mogen ontvangen. Dat is zeker een aanrader om te gaan bekijken." Het jubileumjaar betekent dat het Tongewelf 500 jaar bestaat en dat Stichting Grote Kerk Naarden en ook Vereniging Stichting Vrienden van de Grote Kerk Naarden beide hun 25-jarig bestaan vieren. Marlo werkt nog aan het ontsluiten van archiefmateriaal rondom deze gebeurtenissen en binnenkort worden die toegankelijk via speciale Kijk in de Kerk Routes door de kerk.
Vragend naar de hoogtepunten uit haar carrière kan de directeur verhaal na verhaal vertellen. De verduurzaming van het gebouw waarvoor ze subsidie aanvroeg en ook kreeg, brengt een glimlach op haar gezicht. "Verwarming, tochtdeuren, het lichtplan: het was hard nodig." Ook kreeg ze geld voor de restauratie van twee orgels. Ze gebruikte spaargeld voor de aanschaf van nieuwe kerkstoelen. Via crowdfunding kon ze een oud schilderij van Jan Jacob Schenkel met daarop de kerk aankopen. Ook het 500 jaar oude houten beeldje 'Het Gooisch Vrouwtje' wist Marlo door hemel en aarde te bewegen vanuit het depot van het Rijksmuseum naar Naarden te krijgen.
En wat te denken van de enorme professionaliseringsslag die is gemaakt bij het inzetten van coördinatoren en het indelen van teams van vrijwillige medewerkers? Aan de Matthäus-Passion heeft ze speciale herinneringen, maar ook veel stressmomenten beleefd. "Net na de aanslag in Brussel moest hier de beveiliging enorm worden opgeschaald. Toen zat ik 'm wel te knijpen, maar ik beleefde ook heel veel plezier aan de samenwerkingen en iedereen wist precies wat er moest gebeuren." Haar meest recente project, het inzamelen van geld voor een nieuw dak, is ook goed van de grond gekomen. "Er is al bijna 2 miljoen euro binnen en samen met het geld van jarenlang vlijtig opzijzetten is er nog een half miljoen gespaard. Nog een kwart miljoen te gaan, maar dat wordt een taak van de nieuwe directeur. Het leuke hieraan is dat de steigers vanaf volgend jaar zomer publiekelijk toegankelijk worden, zodat men langs het hoogdak kan lopen."
Een mooi moment om te gaan, vindt ze zelf. "De nieuwe functie is zo ontzettend op mijn lijf geschreven, ik kon er gewoon niet omheen. Ik had best nog tien jaar plannen voor de Grote Kerk kunnen maken, maar het wordt tijd om mijn vleugels uit te te slaan. Ik heb mij met hart en ziel ingezet en blijf dat doen voor cultureel erfgoed. Maar nu niet alleen voor kerken, maar ook voor allerlei andere monumenten. Ik krijg een spin-in-het-webfunctie voor de hele branche en wil zorgen dat kennis wordt gedeeld en men elkaar helpt en er een duurzame relatie ontstaat met het publiek. Ik heb er heel veel zin in."