Stilleven met snip en kwee
Bewust de kop wat raadselachtig gemaakt. Het is bedoeld om aan te tonen hoe weinig men weet van de natuur. De snip is een houtsnip. En de kwee een kweepeer. Alleen keuken en herfst hebben iets met de twee te maken.
Al een paar keer eerder heb ik het over de houtsnip (Scolopax rusticola) gehad. Deze prachtige vogel, vroeger gewild jachttrofee, is tijdens de herfst nogal mobiel, maar in zijn rechtlijnige vlucht wil het dier weleens tegen de ramen vliegen. Ook de vogel op de foto. Kort geleden stond zoon Marcel bij mijn flat met de mededeling dat hij 'iets' voor mij had. De houtsnip, dus. Tegen de ruiten van een flatgebouw gevlogen vlak bij de Julianaschool van kleindochtertje Juliette. Normaal gesproken probeer ik mijn dode vogels onder te brengen bij Naturalis in Leiden, maar deze keer hoefde het niet. Ze kregen daar in Leiden zo veel meldingen binnen van gecrashte houtsnippen dat ze er geen meer in de collectie wilden opnemen. Dan maar de pan in, want houtsnip is een van de smakelijkste wildsoorten. Door de knal tegen de ramen was het dier nogal gehavend, zodat ik slechts de medaillons (de vliegspieren) toebereid heb. Met gekruide krieltjes, haricots verts en verse oesterzwammen. Een absolute zaligheid. De kweepeer (Cydonia oblonga) is een hoofdstuk apart. Komt niet vaak op tafel, maar is wel verkrijgbaar. Uit de hand niet te genieten, doch toebereid als compote of gekonfijt is deze vrucht een openbaring. Het lekkerst is echter kweepeergelei. Een lust voor oog, neus en tong!