Uit de historie van Bussum en omgeving
Niet veel wijzer
Het is in 2018 voor de Bussumer moeilijk om zich voor te stellen hoe anders zijn woonplaats er nog maar een kleine eeuw geleden in haar structuur uitzag. Met name door de demping van de Bussumse haven (in 1940) is een belangrijk element uit de dorpsinrichting verdwenen. Zo is het indertijd centraal gelegen Wilhelminapark met zicht op de bedrijvigheid aan de havenkade niet meer herkenbaar. De aan dit "Central Park" gelegen kerken (de Koepelkerk en de Wilhelminakerk) staan nu in een heel andere context. Met de bouw van het gemeentehuis, de Palladio appartementen en de wijk Landstraat Noord is van een wijde blik geen sprake meer.
Bij de ontwikkeling van de villawijken Brediuskwartier en Rembrandtkwartier aan weerszijden van de Brediusweg heeft de Blaricumse architect H.F. Sijmons geprobeerd aansluiting te vinden bij de toen nog bestaande situatie aan de kop van de haven. Hij tekende een woon- en winkelhuis aan het begin van de Brediusweg, naast Hotel Parkzicht (nu Archibald). Het pand spiegelt zich als het ware in het water van de haven aan de Wilhelminakerk aan de overzijde. Het in de twintiger jaren bij architecten geliefde toevoegen van "zinloze" dakopbouwen (zie Amsterdam Zuid!) greep Sijmons daartoe als middel aan. Het woon- en winkelhuis op Brediusweg 1 kreeg een toren. Zonder functie. Met als resultaat een symmetrisch silhouet aan de beide Bussumse havenkanten.
Aan de Wilhelminakerk (gebouwd in 1925) ontbraken lange tijd nog wijzerplaten. Het is niet meer na te gaan of dit de reden is dat de winkeltoren aan de Brediusweg bij de bouw (1926) dan wel een (natuurstenen) plaat kreeg maar geen wijzers. In ieder geval was de spiegeling indertijd tot in dit detail aanwezig. Tot de kerktoren alsnog de uren en minuten ging aanwijzen, later zelfs met verlichting. De symmetrie verbroken.
Hans Jonker
