Napoleon en de rattenvanger
Klinkt als een sprookje. Is echter veel minder prozaïsch. Goede vriend Marcel uit Huizen is regionaal muskusrattenbestrijder. En ook fervent verzamelaar van Napoleontica. Ik kon hem weer blij maken.
Hoe lang het Russische stripboek bij mij lag, weet ik niet meer. Kwam weken geleden tevoorschijn bij kleine opruimwoede in mijn garage. Nog iets eerder had ik ook ergens een Napoleon-broche gevonden, dus voor Marcel de verzamelaar een prachtige aanwinst. Het gaat om een stripboek uit de jaren 60, helemaal in het Russisch. De plaatjes doen de verschrikkelijke slag bij Borodino, 12 september 1812, herleven. Napoleon kreeg er hier vreselijk van langs en moest het onderspit delven. Voorzichtige schattingen spreken van een kleine 70.000 doden, maar er doen ook andere cijfers de ronde. De inhoudelijke tekst heb ik natuurlijk niet kunnen lezen. Wel hebben een paar kennissen met een klein Russisch vocabulaire zich blindgestaard zonder tot verhelderende resultaten te komen. Maar Marcel de Napoleontofiel zal daar wel iets op vinden. Het speldje is ook interessant. Zal niet uit de tijd van Napoleon dateren, maar toch wel ergens 19e eeuw. Het is gemaakt van verzilverd messing en er is duidelijk het symbool van Napoleon te zien: de adelaar. Hij noemde zijn zoon niet voor niets L'Aiglon, het Adelaarsjong. Op de broche is ook een makersmerkje te onderscheiden. En zo is de grote Napoleon vanuit Rusland weer een stukje dichter bij de rattenbestrijder uit Huizen gekomen.