Eén van de vele kappers in Bussum.
Eén van de vele kappers in Bussum.

Zoektocht naar mijn eigen Destiny

BUSSUM Geen slijterijen, hockeyclubs, bakfietsen per straat, maar kapsalons. Bussum telt minimaal 38 (!) kapsalons. Je zou haast gaan geloven dat het haar van een Bussumer sneller groeit dan dat van de gemiddelde Nederlander.

Al heb ik zelf meer het idee dat Bussum juist meer kalende mannen telt dan elders in het land. Sinds een jaar woon ik in Bussum, samen met mijn gezin meegevaren op de tsunami van Amsterdammers die het simpelweg niet meer konden opbrengen om 2000 euro per maand te betalen voor een kamer van 60 m2 op de vijfde etage van het Surinameplein.

Aangezien ik sterk gehecht was aan Destiny – mijn kapster in Amsterdam - was ik voor mijn verhuizing naar 't Gooi sceptisch over mijn kansen om een tweede Destiny te vinden in Bussum. Een naam die toch al vrij schaars is tussen de overvloed aan Marie-Claires en Annabels. Mijn zorg werd gelukkig snel weggenomen toen ik in de eerste weken ontdekte dat mijn nieuwe woonplaats meer kapperszaken rijk is dan bijvoorbeeld islamitische slagers, iets dat in Amsterdam juist omgekeerd was. Ik begon bij een chique kapsalon aan de Huizerweg (waar er alleen al acht zitten…). Onder het genot van een goed glas rood werd mijn coupe zorgvuldig in model gebracht. Echter toen ik ontdekte wat deze op het oog simpele knipbeurt (zo'n bijzonder kapsel heb ik niet) mij kostte, leek het mij wijs om de kapster van dienst eraan te herinneren dat ik enkel geknipt was. Voor deze 60 euro werd ik bij Destiny geknipt en geschoren en als ik had gewild, had ze mijn haar ook nog paars geverfd. Een jaar lang.

Na een zorgvuldig onderzoek waarbij ik kapsalons van alle soorten en maten heb uitgeprobeerd, kan ik mezelf met recht 'De grote Hamersma' van de Bussumse kapperswereld noemen. Een zoektocht die mij uiteindelijk bracht bij de sympathieke kapsalon 'Bonjour'. Een meneer die zijn deuren opent wanneer het mij uitkomt, erg vriendelijk is en zijn vak verstaat. En dat voor 15 euro en een snoepje voor je weggaat. Ik heb mijn Marokkaanse Destiny gevonden!

Het antwoord op de vraag hoe het in vredesnaam mogelijk is dat deze (minimaal) 38 kapsaloneigenaren hun gezin iedere maand te eten kunnen geven van ons haar, blijft een raadsel voor mij. Misschien ben ik nog niet genoeg ingeburgerd en laat ik mijn haar over een paar jaar ook wel föhnen voordat ik naar het schoolplein ga om mijn kinderen op te halen. Of wellicht zorgt de Bussumse vergrijzing wel voor een sloot aan verfwerk. Of is dit het bewijs dat het haar sneller gaat groeien van het drinken van wijn? Als ik het antwoord weet, hoort u van mij!

Paul

Onder het genot van een glas rood, werd mijn coupe in model gebracht