'Toen ik het gebouw zag, was het liefde op het eerste gezicht'
De nieuwbouwprojecten in Bussum zijn populair. De woningen waren in korte termijn verkocht of verhuurd. Bussums- Nieuws kwam graag even kennismaken met de bewoners.
BUSSUM De inwoners namen hun intrek in Het Gewestappartement aan de Brinklaan en landgoed Nieuw Cruysbergen grenzend aan het natuurgebied Cruysbergen.
De drie witte sculpturale appartementencomplexen aan de Brinklaan hebben de namen gekregen van de gemeente Gooise Meren, namelijk Bussum, Naarden en Muiden. In het Bussum-gebouw wonen Jaap (74) en Anjo (73) van Hassel vanaf kerstmis 2016. Jaap vertelt met veel enthousiasme dat het een geweldige plek is om te wonen, en een heel fijn huurappartement. "Ik liep toevallig langs het gebouw en dacht: daar wil ik graag wonen."
Vertraging
Jaap en Anjo hebben 46 jaar gewoond in een woning uit 1912 aan de Boerhaavelaan. "De woning werd te groot voor ons, vooral qua onderhoud van het huis. Na die wandeling vertelde ik mijn vrouw hoe enthousiast ik was. Het was voor mij echt liefde op het eerste gezicht en ik zei dat ik nergens anders wilde gaan wonen dan in het Bussum-complex. Gelukkig vond Anjo het ook een heel goed idee en hebben we ons ingeschreven voor het appartement. Binnen veertien dagen kregen we te horen dat het onze woning werd. In principe konden we in september 2016 verhuizen naar de woning, maar elke keer werd het weer vertraagd. Ik werd daar op een gegeven moment heel geïrriteerd van en heb een boze brief geschreven naar de verhuurmakelaar en BussumsNieuws. Dat heeft zeker geholpen, want opeens gingen ze aan de slag om de woning van binnen af te maken. We moesten wel uit onze woning aan de Boerhaavelaan. Gelukkig konden we tijdelijk bij onze buurman intrekken omdat hij ging reizen en hebben we onze spullen opgeslagen. Toen kregen we opeens te horen dat we er voor of na kerst in konden. Dat was een enorme opluchting en we hebben meteen alles geregeld, zoals de tapijten, gordijnen en onze opgeslagen spullen. We hebben Kerstmis gevierd als eerste bewoners in het pand, tussen de verhuisdozen met een heel klein kerstboompje. Maar het voelde meteen goed om hier te wonen."
Villa Looverhof
Op de plek waar nu de drie gebouwen staan, stond vanaf 1901 de villa Looverhof met een koetshuis en een hele grote tuin waar Dreesmann, een van de oprichters van V&D, met zijn gezin tot zijn dood in 1934 woonde. Na de oorlog werd het gebouw verkocht aan de politie en na een paar jaar gesloopt om er een nieuw politiebureau neer te zetten. De politie heeft er jaren gezeten en is toen verhuisd naar het politiebureau in Naarden. "Daarna heeft het lang leeg gestaan, tot de gemeente op het idee kwam om hier twee complexen te bouwen, wat uiteindelijk drie gebouwen zijn geworden. Het is ook fijn dat er onder de gebouwen een parkeergarage zit, dus er is altijd plek voor je auto."
'We hebben Kerstmis gevierd als eerste bewoners in het pand'
Treingeluiden
Als Jaap op het balkon staat, kan hij alles overzien: de bomen en karakteristieke huizen, maar waar hij een goed gevoel van krijgt, zijn de treinen die voorbijkomen.
"Ik heb 42 jaar bij de Nederlandse Spoorwegen gewerkt op het Centraal Station in Amsterdam. Dus het geluid van de treinen geeft mij een goed gevoel." Jaap is begonnen op zijn zeventiende en heeft verschillende functies gehad. "Ik ben geboren aan de Comeniuslaan, maar dan wel aan de Naardense kant, dus ben ik een Naardernees. Vroeger ging de Gooise tram ongeveer door onze voortuin. Rond mijn twaalfde was ik daar bijna elke dag te vinden om te helpen met klusjes, zoals het vervoeren van fietsen. Op school ging het niet goed, want ik kwam er achter dat ik een doener ben. Mijn vader stelde voor dat ik ging werken en toen heb ik bij de NS gesolliciteerd. Een van mijn eerste functies was loopjongen op het telexkantoor. Als er een bericht binnenkwam, moest ik dat wegbrengen naar de postkamer of het seinhuis. Daarna heb ik ook pakjes rondgebracht. Op een gegeven moment had ik daar geen zin meer in en ben op het kantoor terechtgekomen. Ik had de leiding over de typekamer en de telefoonkamer. Toen dat ophield, ben ik coördinator geworden van de facilitaire dienstverlening en dat heb ik gedaan tot mijn pensioen."
Oud worden
"Ik moet wel toegeven dat ik in het begin weer moest wennen aan de treingeluiden en dan vooral de goederentreinen. Maar we wonen hier nu anderhalf jaar en ik ben er weer helemaal aan gewend geraakt. Ook aan de brandweerauto's."
Het echtpaar woont aan de kant van de brandweerkazerne. "In principe rijden ze in de nacht niet weg met geluid of zwaailicht aan. Heel soms komt het voor, maar dat duurt maar even. We dachten dat we misschien toch ons vorige huis en de tuin zouden missen, maar dat is zeker niet het geval. Je loopt hier zo naar buiten het grote balkon op en je zit vlak bij het centrum. Ook hebben we geen balkon boven ons, dus er is altijd zonlicht. Het contact met de andere bewoners is heel goed. Als iemand op vakantie gaat, verzorgen we de plantjes en de post. We gaan hier oud worden. Dat weten we zeker."