Toch nog even orchidee
Fietstochtje gemaakt richting Oranjesluizen. Ik ben me wild geschrokken. De aanhoudende droogte richt echt verwoestingen aan.
Na het maaigedonder achter de Naardermeer, waar bijna voor mijn ogen een veldje orchideeën werd weggemaaid, werd ik nog twee keer geconfronteerd met het fenomeen zeldzame plant. Vorige week maar weer eens richting Oranjesluizen, nabij de Schellingwoubrug bij het einde van het Amsterdam-Rijnkanaal. Onderweg kom ik over het laatste stuk van de Diemerzeedijk, waar een brede, lange strook met honderden orchideeën te vinden is. Elk jaar een feest voor het oog. Dit jaar niet één! Allemaal geveld door de droogte. Komt volgend jaar wel weer goed, hoor. Een tijdje terug had ik het over een spontaan opgekomen gevlekte rietorchis op mijn balkon. Marcel Witkamp, een trouwe helper in mijn garage die het afvalplastic naar de stort brengt, had aandachtig dat stukje gelezen. Marcel is echt geen doorgewinterde natuurvorser, maar heeft toch aandacht genoeg om te ontdekken dat in een al jaren in een hoekje verpieterende bloembak van alles gegroeid was. Hij meende zelfs de plant te herkennen van mijn foto van de balkonzeldzaamheid. Hij ging zelfs zover om die bak met inhoud voor mijn garagedeur te zetten in afwachting van wat ik er van zou vinden. En, verdraaid, Marcel had inderdaad een flinke gevlekte orchis weten te temmen. Ongewild, natuurlijk. Maar toch hartstikke leuk en heel attent van hem!