Stukje Boslaan gierzwaluwvrij
Het lijkt wel zomer. Maar boven de Boslaan voelt het niet zomers. De gierzwaluwen zijn er niet meer. Voorgoed? Ik weet het nog niet. En met de boerenzwaluw gaat het ook de verkeerde kant op.
Op de foto de restanten van wat eens een veilig onderkomen voor mijn favoriete vogel, de gierzwaluw, was. De Boslaan vanaf de Koningslaan tot aan de Groothertoginnelaan is nu bijna vrij van de luidruchtige luchtacrobaten. Ondanks de goede wil van een van de 'dakbezitters' is het er niet van gekomen. Prompt begon anderhalve week geleden aan de overkant het slopen van een nog compleet dakpannendak. Midden in het broedseizoen! Met als gevolg: geen heerlijke scheer- en schreeuwpartijen meer.
Maar ook de boerenzwaluwen langs de Karnemelksloot hebben het niet al te gemakkelijk. Er zijn twee zeer grote melkveestallen gebouwd, voorzien van gesloten wanden en forse raampartijen. Helaas is er geen rekening gehouden met de boerenzwaluwen, die nu met z'n allen proberen in die aantrekkelijke onderkomens te komen. Ze vliegen daarbij steeds tegen het glas Jammer dat er onder de dakgoot geen plankjes zijn waar de vogels houvast vinden om een nestje aan vast te hechten. Tijdens een paar fikse fietstochten is het mij ook opgevallen dat er zo goed als geen leven meer is op en rond de weilanden. Kievit, grutto, tureluur, watersnip e.a. laten verstek gaan. 'Silent Spring' van Rachel Carson (1962) heeft een diepere betekenis gekregen.