Zeldzame verrassing op balkon
Zeker twintig jaar hangt er op mijn balkon een tenen mandje met wilde plantjes. En ook wat aangewaaide blauwe klokjes. Alles wat groeien wil is welkom. En dus ook die plotselinge zeldzaamheid.
Eigenlijk had ik er vorig jaar al een stukje aan willen wijden, maar ik meende dat het om een toevalstreffer ging die vlug verdwenen zou zijn. Ik had het helemaal mis, want een week of wat geleden zag ik hem in gezonde staat, daar aan de rand van het mandje. Ik heb het hier over de Dactylorhiza majalio, beter bekend als de (gevlekte) rietorchis of dactyl orchis. Een orchidee dus, die in het wild schaarser wordt, door vooral bemesting en verstoring door geknoei met de waterhuishouding. Momenteel is alleen het blad te zien met het kenmerkende vlekjespatroon en ik kan amper wachten tot de bloemen zich gaan aankondigen. De rietorchis vormt een tros vol met afzonderlijke bloemetjes in fraaie, helderrode en roze kleuren. Het is een soort godswonder dat deze plant zichzelf heeft genesteld in mijn mandje, want orchideeën zijn uiterst moeilijk te kweken. Ook het weghalen van een polletje uit de natuur is bijna altijd gedoemd te mislukken. Dat komt omdat de wortelknolletjes zich in nauwe samenwerking ontwikkelen met soortspecifieke bodemorganismen zoals schimmels of bacteriën. Dat heet symbiose. Bovendien vermenigvuldigen deze planten zich via sporen, wat het allemaal nog lastiger maakt. Mocht er toch een bloementros tevoorschijn komen, dan meld ik dat zeer zeker.