Meubelmakers Sally en Monique:
'We doen niet aan opleuken'
In aanloop naar Internationale Vrouwendag, 8 maart, portretten van vrouwen in mannenberoepen. Monique Dudok van Heel en Sally Andrek.
BUSSUM Meer dan 300 stuks gereedschap in de bomvolle werkplaats van Sally Andrek en Monique Dudok van Heel. Het meeste is handgereedschap, maar er staan ook een aantal 'serieuze' machines opgesteld. Deze timmervrouwen, of beter gezegd meubelmakers, zijn twee van de weinige vrouwen in dit door mannen gedomineerde werkveld. Het duo ontwerpt en maakt meubels op maat. Van tafels en bedden tot kasten en jaloezieën.
De liefde voor hout en meubelmaken zat er bij Sally al vroeg in. Als klein meisje bracht ze flink wat uren door in de kelder van hun huis, waar haar vader zijn werkplaats had. "Ik heb altijd al dingen gemaakt." Toch ging ze natuurkunde studeren, maar al snel bleek dat dat niet haar roeping was. Vanaf eind jaren tachtig is ze professioneel meubelmaker. Ze staat het liefst achter de grote machines, zoals de tafelcirkelzaag. Monique daarentegen werkt het liefst met handgereedschap en ontwerpt en maakt de schetsen. Sally neemt het constructieve deel voor haar rekening en maakt de werktekeningen. Hoe is het om vrouw te zijn in dit vak? Monique: "Veel vrouwen werken niet graag met grote machines. Ze zijn er bang voor. Ontzag is goed, maar je moet niet angstig zijn." Het verbaast hun wel dat niet meer vrouwen voor dit vak kiezen. Zeker omdat er volgens hen wel veel vrouwen op de vakschool zitten. Sally vult haar aan: "Als we vertellen dat we meubelmakers zijn, denken veel mensen dat we meubels opknappen of de finishing touch doen." Maar deze dames doen niet aan opleuken. "Wat we doen begint met een stuk hout en soms zelfs met een boom." Inmiddels hebben ze zo'n elf bomen op voorraad, de oogst na de stormen van afgelopen periode. Die bomen halen ze op bij particulieren. Binnenkort komt er dan ook een machine waarmee ze zelf planken van bomen kunnen zagen. Ze werken met eerlijke houtsoorten, waarbij beuken, european oak en south yellow pine favoriet zijn. De dames kopen het hout in bij verschillende houthandels, maar Monique duikt ook regelmatig in containers. "Daar vind je echt prachtige stukken hout. Niet alleen om te gebruiken, maar ik ben ook altijd nieuwsgierig hoe het er van binnen uitziet."
Het duo woonde en werkte eerst in Amerika. Vier jaar geleden streken ze neer bij de Broedplaats Gooise Meren. Inmiddels is de werkplaats daar te klein. Binnenkort verhuizen ze naar een grotere ruimte in Naarden. Die staat leeg en moet flink opgeknapt worden, maar daar draaien ze hun hand niet voor om. In Amerika namen ze al hun eigen huis op de schop.
