Volgens Vuijst is het de laatste jaren een hels karwei om alles geregeld en gefinancierd te krijgen.
Volgens Vuijst is het de laatste jaren een hels karwei om alles geregeld en gefinancierd te krijgen. Foto: Bob Awick

'De kosten voor vervoer naar Hongarije zijn bijna niet meer op te brengen'

NAARDEN De laatste vrachtwagen met hulpgoederen naar Hongarije is 7 december vertrokken, maar Paul Vuijst van de Stichting de Poorters van Naarden is alweer druk bezig met het plannen van de volgende rit. "Op 7 februari starten we weer met inzamelen van kleding en dan moet er weer snel een vrachtwagen die kant op", vertelt hij. Maar het kost flink wat moeite om alles goed te laten verlopen.

Volgens Vuijst is het de laatste jaren een hels karwei om alles geregeld en gefinancierd te krijgen. Meer tijd aan 'zijn kindje' besteden is geen optie. Het is nu al een dagtaak. Het probleem zit hem in de beperkte opslagcapaciteit voor hulpgoederen en de kosten voor diezelfde opslag en het vervoer. "Het kost elke keer zo'n 2.200 euro om een vrachtwagen die kant te op laten gaan en omdat we minder opslagcapaciteit hebben is de wagen niet altijd vol." Een flink bedrag dat ze volgens Vuijst nauwelijks meer kunnen ophoesten. De oorzaak? "De gemeente denkt niet meer mee met ons", aldus Vuijst.

Een van de problemen is dat ze nu nog maar een container hebben, vroeger hadden ze er twee. Vuijst: "De gemeente betaalde de huur, die is daarmee gestopt en de huur voor twee containers kunnen we niet zelf betalen." Die ene container kost hen nu dus 1200 euro huur. Volgens Vuijst kwam er wel een vriendelijk aanbod van Van Paridon. "Van hen mochten we twee containers gratis gebruiken, maar dan moeten we een stukje grond hebben." En dat is het volgens Vuijst nu de bottleneck. "Dat stukje grond kost geld en dan hebben we ook nog eens een opzegtermijn van een maand. Waar moeten we dan zo snel met die containers en de spullen heen?"

Door pech achtervolgd

Het lijkt de stichting, na de gedwongen verhuizing uit de Gele Loods een aantal jaar geleden, niet mee te zitten. Eén in plaats van twee containers betekent dat ze veel minder spullen kwijt kunnen en volgens Vuijst missen ze zo flink wat mooie spullen. Ook werd er vorige maand ingebroken in de ruimte waar de ingezamelde kleding opgeslagen wordt. Maar er is ook een lichtpuntje. Ze mogen nu al twee jaar gebruikmaken van De Schakel voor het houden van kledinginzamelingen. En die plek bevalt prima. De grootste bottleneck is dus het tekort aan opslagruimte voor de opslag van de meubels en de huur voor het stukje grond.
Volgens Vuijst zou het leven en zijn werk voor de Poorters er een stuk zonniger uitzien als de gemeente ze een stukje grond gunt voor het plaatsen van twee containers waar ze niets voor hoeven te betalen. "Ik heb de gemeente daarnaar gevraagd. Ik krijg te horen dat we dan maar subsidie moeten aanvragen." Vuijst haalt zijn schouders op. "Ik wil gewoon een beetje medewerking, zodat wij ons werk kunnen doen."