Niet meer in uniform met korte broek
BUSSUM In de zestig jaar dat ViJoS bestaat, zijn leden gekomen en gegaan. Twee oud-leden blikken terug op hun jaren bij de bands. Nico Calis (67) was een van de eerste jongens die bij de drumband zat.
"Ik wilde als 8-jarig jongetje heel graag trommelen, want mijn vader was muzikaal en mijn broer, neef en oom trommelden ook en zo kwam ik bij de drumband. Wat ik nooit meer vergeet was ons optreden in 1959 tijdens het Wereldmuziekconcours in Kerkrade, waar we in de prijzen vielen. We gingen heen met drie bussen en hebben overnacht bij de broeders in Limburg. Als klein jongetje in die tijd was dat heel spannend. Rond mijn dertiende moest ik weg bij ViJoS omdat het toen alleen voor leerlingen van de basisschool was. En als ik eerlijk ben vond ik het niet jammer, want op die leeftijd wil je niet in een uniform lopen met korte broek. Of het nu zomer of winter was, je droeg altijd een korte broek. Ik kon doorstromen naar de St. Jozefharmonie, waar mijn broer en neef ook speelden, en ik ging verder met de tamboer. Rond mijn vijftiende ben ik gestopt en in militaire dienst gegaan." Ook bij Nick Schuijlenburg (47) zat de muziek in de familie. "Mijn vader was dirigent bij Drum- & Showband MCC in Laren en bij ViJoS. Op mijn twaalfde ging ik vaak met mijn vader mee naar Bussum en daar werd ik aangesproken door meneer Moolhuizen, die toen voorzitter was, of ik niet zelf een instrument wilde spelen." Nick koos voor de trombone omdat niemand bij de drumband dat toen speelde. "Het was een bewuste keuze, want als 12-jarige mocht ik meteen door naar de showband. In de band zaten oudere meisjes en dat was als beginnende puber heel spannend. Toen ik echt begon te puberen ben ik overgestapt naar het slagwerk. Ik heb een paar jaar bekkens gespeeld en door toeval in contact gekomen met een bastuba en speel dat nu nog steeds. Tot mijn 28ste ben ik bij ViJoS gebleven. Ik woonde toen in Almere en ben gaan spelen bij het Trompetterkorps der Cavalerie omdat het beter te combineren was met mijn werk. Ik speel nog steeds op de bastuba, want dat is en blijft mijn kindje." De mannen hopen dat er misschien een reuniëorkest wordt opgericht door ViJoS zodat ze in maart volgend jaar ook kunnen meespelen tijdens het Jubileumconcert in Spant!