Laatste deel 'Diego Zonnesteek, strijd tegen klimaatverandering' gaat door
De Naardense schrijver Maurits van Huijstee schreef een serie over klimaatverandering, bezocht honderden scholen en inspireerde zo heel wat jeugd.
NAARDEN Met het vierde deel van 'Diego Zonnesteek' is het verhaal rond en komt er een einde aan deze populaire kinderboekenserie over de strijd van een jongen tegen klimaatverandering.
Kinderboekenschrijver Maurits van Huijstee heeft de vier delen in zeven jaar tijd geschreven en volgens hem is het verhaal klaar. Tenminste in het boek, maar in de echte wereld zijn er nog flink wat stappen te zetten, vindt Maurits.
Met de avonturen van Diego Zonnesteek heeft hij op een leuke manier het klimaatprobleem in ieder geval flink onder de aandacht kunnen brengen bij de jeugd. Er gingen ruim 31.000 boeken over de toonbank, hij las in die zeven jaar tijd meer dan duizend bovenbouwgroepen voor en ging met hen in gesprek over klimaatverandering. Gemiddeld wordt Maurits ook twee à drie keer per week benaderd door leerlingen die een spreekbeurt houden over zijn boeken. "Uit de vragen die ze stellen merk ik dat ze meer hebben opgepikt dan alleen een spannend verhaal." Inmiddels ontwikkelt hij ook, samen met hoogleraar en winnaar van de Spinozaprijs Mike Jetten, een lesprogramma voor groep 7 en 8 van de basisschool. Het eerste deel is klaar en gaat over de bacterie methylomirabilis oxyfera, die het broeikasgas methaan eet.
Bacteriën in de hoofdrol
Voor wie de boeken niet kent: ze gaan over een 10 jarig jongetje, Diego Zonnesteek, dat het klimaatprobleem wil oplossen. Zijn beste maatjes, met wie hij samenwerkt, zijn uitvinders, gespecialiseerd in bacteriën. Diego woont in een land waar verschillende klimaten vertegenwoordigd zijn. Zo is er Het Grote Witte Niets (de Zuidpool) en in het midden ligt een landschap met een klimaat dat nog het meest weg heeft van Californië. Diego heeft een droom en dat is de klimaatverandering een halt toeroepen. In de vier delen, met als laatste deel het net uitgekomen 'Diego Zonnesteek & De Kloof van Azu', word je meegenomen in zijn strijd. Wie een beetje tussen de regels door leest krijgt ook flink wat van Maurits' afkeer van de grote boosdoeners mee. "Dat zijn de grote leveranciers van fossiele energie en de olieproducenten. Die hadden begin jaren negentig plannen klaarliggen om iets aan de klimaatverandering te doen, maar die plannen zijn van de radar verdwenen. Ze wisten ervan, maar hebben iedereen bewust voor de gek gehouden."
De volgende stap
'Kinderen pikken meer op dan alleen een spannend verhaal'
Maurits heeft met het laatste deel voorlopig een punt gezet achter zijn 'literaire strijd' tegen klimaatverandering. Het is tijd om de schrijversstoel even los te laten en op een andere manier aandacht te vragen voor het klimaatprobleem, in zijn ogen de grootste bedreiging voor de wereldvrede. Voor zijn boeken deed hij flink wat onderzoek naar de klimaatproblematiek en de rol die bacteriën kunnen spelen in een mogelijke oplossing. Hij sprak met wetenschappers, waaronder de eerdergenoemde hoogleraar Mike Jetten en maakte ook kennis met Olivijn, een mineraal dat CO2 opneemt en kalksteen, en in samenwerking met bacteriën verweert tot kalksteen. Hij raakte steeds meer onder de indruk van dat goedje. Zo sterk zelfs dat hij zich de komende tijd heeft verbonden aan het bedrijf greenSand, dat dit mineraal op grote schaal wil inzetten tegen klimaatverandering. "Het schrijven van de boeken was heel bijzonder. Ik wilde spannende verhalen schrijven en dan niet over een jongetje dat goed kon voetballen en zo bijdraagt aan de strijd tegen klimaatverandering." Nu die missie voor hem voltooid is, stort hij zich met net zo veel overgave op deze volgende stap. De bezoeken aan scholen gaan daarbij gewoon door en ook de promotie van zijn boek. In zijn woning staan inmiddels flinke stapels, vers van de pers. Voorlopig zit hij nog wel letterlijk tussen de boeken.