Tennisclub Zon en Wind: alles is net een beetje anders
Bij Zon en Wind staat een lekker potje tennissen voorop. Geen commissies of verplichte bardienst. De vereniging wordt gerund als een bedrijf.
NAARDEN Tennisclub Zon en Wind ligt net even buiten de Vesting, in het groen van het sportpark waar ook Rugby Club 't Gooi, tennisclub Naarden, de hockeyclub en NVC hun sportvelden hebben liggen. Een sportcomplex dat een aantal jaar geleden nog op de nominatie stond om te moeten wijken voor woningen.
Hoe anders is de situatie nu voor Zon en Wind. Het park ligt er idyllisch bij, per jaar zijn er zo'n duizend mensen die met enige regelmaat de baan betreden en sinds een jaar of drie is Peter Methorst mede-eigenaar van de tennisclub. Zeven dagen per week is hij met zijn compagnon Arjan Besteman te vinden op en rond de club. Om tennisles te geven, want hij is ooit als tennisleraar begonnen bij Zon en Wind, en om ervoor te zorgen dat alles reilt en zeilt. "We runnen de club als een echt bedrijf", aldus Peter. Grootste verschil met andere clubs daarin? Zij hebben geen problemen met het vinden van vrijwilligers voor het organiseren van activiteiten of het bemannen van talloze commissies die er meestal aan een club kleven. Denk aan een barcommissie, een toernooicommissie, de feestcommissie, de jeugdcommissie of de technische commissie. Die tref je hier niet aan. Zon en Wind heeft in plaats daarvan een club van zeven medewerkers die, samen met de beide eigenaren, al dit soort zaken regelen. Ze hebben dus geen vrijwilligers nodig. "Je kunt komen tennissen zonder al dat soort verplichtingen", vat Peter het grote voordeel van deze opzet voor de leden kort samen. En zo werkt de club al sinds de oprichting, nu zo'n dertig jaar geleden. Volgens Peter ondervinden sportclubs en ander soort verenigingen steeds meer problemen met het vinden van vrijwilligers of het is vaak hetzelfde clubje dat zich belangeloos voor de goegemeente inzet. "Wij werken op een manier waar clubs nu naartoe moeten", concludeert hij. "We hebben altijd barbezetting, ook in de winter, het heeft een positieve invloed op het sociale gehalte van de club en ook de continuïteit en kwaliteit van wat er gebeurt zijn zo gewaarborgd."
Waarin de club ook verschilt is dat competitiespelen niet zit verankerd in de genen van de club. Pas sinds een jaar of drie doen ze mee aan de KNLTB-competitie en er is slechts een handjevol teams, dames, heren en jeugd, dat zich hiervoor heeft aangemeld. "Het moet groeien, maar voor ons blijft een gezonde balans tussen competitie en recreatief spelen belangrijk", zegt de clubeigenaar daarover. "Maar je kunt hier wel 365 dagen per jaar de baan op, wanneer je maar wilt." Dat vrijheid-blijheidgevoel voeren ze zo'n beetje in alles door. Geen wekenlang competitiespelen, maar een toernooi van één dag. En het kidskamp dat ze in de zomervakantie organiseren heeft een facultatief karakter. Je mag blijven slapen, maar het hoeft niet. En je kunt aan alle sporten meedoen die ze organiseren, maar ook alleen tennissen. En zelfs dat hoeft niet. "Als je niet kunt of wilt tennissen ga je lekker kickboksen of voetballen, schuif je aan bij de circusshow of schrijf je je in voor een potje rugby bij de buren."