Sanne vraagt in Washington aandacht voor uitbannen type 1 diabetes
Sanne heeft vanaf haar vijftiende diabetes, wat een enorme impact op haar leven heeft. Ze hoopt dat er over 20 jaar geen type 1 diabetes meer is.
BUSSUM Terwijl haar leeftijdsgenootjes vakantie vierden, was de 18-jarige Sanne van Beem in Washington DC. Ze nam deel aan het JDRF Children's Congress. Daar maakte zij zich, samen met 150 andere jongeren, hard voor continuering van wetenschappelijk onderzoek naar genezen, voorkomen en behandelen van type 1 diabetes (T1D).
Bij Sanne werd op haar vijftiende jaar type 1 diabetes gediagnosticeerd. Ze besefte direct dat het een enorme impact op haar leven zou hebben. Maar ze was ook strijdlustig en meldde zich direct als vrijwilliger aan bij JDRF Nederland, een organisatie die onderzoek financiert naar genezing van type 1 diabetes. "Ik wil natuurlijk van die ziekte af, net als iedereen en ik vind dat je niet mag klagen voordat je er alles aan hebt gedaan om daar iets aan bij te dragen." Volgens Sanne is de medische wereld vrij dicht bij de 'oplossing'. "Ik verwacht niet dat dat al volgend jaar of over vijf jaar is, maar over een jaar of twintig is type 1 diabetes misschien de wereld uit." Belangrijk daarvoor was continuering van het onderzoek dat de JDRF doet. De Amerikaanse overheid financiert het onderzoek en afspraken daarover lopen in september af. Sanne: "We zijn daarom met Amerikaanse politici in gesprek gegaan en hebben hen uitgelegd waarom het onderzoek zo belangrijk is." Zo sprak Sanne met een Amerikaans leeftijdsgenootje en met de senator van Kansas. De dag ervoor had ze al een bezoek aan de Nederlandse ambassade gebracht. Ze had een presentatie gemaakt over de invloed van type 1 diabetes op haar leven en over wat 'haar missie' in Washington inhield. Sanne weet nog niet of de lobby succesvol is geweest.
Verbazing over Nederland
Sanne heeft flink wat indrukken in Washington opgedaan, maar wat ze vooral mee terugneemt naar Nederland is haar verbazing over de stand van zaken in Nederland. Ze is daar in contact gekomen met jongeren uit de hele wereld en haar conclusie is: "We lopen in Nederland flink achter. In andere landen zijn ze veel verder met de ontwikkelingen." Zo ontmoette ze een Deense tiener die gebruikmaakt van een bepaald soort insuline dat veel beter werkt. "Waarom hebben we dat in Nederland niet", vraagt Sanne zich af. "Ik dacht juist dat Nederland vooropliep." Ook worden veel zaken in Nederland niet of nauwelijks vergoed in vergelijking met veel andere landen. Het apparaatje dat Sanne om haar arm draagt dat haar insulineniveau meet bijvoorbeeld. Met de informatie die de tweedejaarsstudent geneeskunde uit Amerika mee heeft teruggenomen, gaat ze zeker nog wat doen. Wellicht zit ze binnenkort bij de Haagse politici.
