Geen primeur, maar wel de koningin op tafel
De totale pers stond kortgeleden in het teken van de paddenstoelen. Jammer voor mij, want ik wilde die primeur. Een prachtige vondst maakte veel goed.
Traditioneel ga ik met de naderende herfst altijd op zoek naar wat eetbare paddenstoelen. Dit jaar, zelfs ver voor het zwammenseizoen, is er een ongekend rijke stand. Natuurlijk aangezwengeld door de vondsten van de zwaargiftige groene knolamaniet, die nog net geen slachtoffers heeft geëist. En op tv weer een fout in de berichtgeving: daar werd de reuzenparasolzwam als giftig aangeduid. Niets is minder waar! Deze zeer grote zwam, die momenteel gezien kan worden op de Bussumse heide o.a. langs het fietspad van Bussum via het Gebed Zonder End naar Hilversum, behoort zelfs tot de top 10 van heerlijke paddenstoelen. En zo kom ik als vanzelf bij mijn aangekondigde topvondst. Ik kwam langs vliegveld Hilversum, richting Hollandse Rading en daar zag ik in een bosrand zomaar fikse oranje-gele plekken. Ik wist het meteen: daar staan cantharellen! De koningin onder de paddenstoelen en een duur betaalde lekkernij. Schichtig omkijkend beende ik over het prikkeldraad en met mijn schaartje knipte ik een zak vol van die schoonheden. Zie de foto. Want paddenstoelen moet je eigenlijk niet plukken, maar afsnijden. Bereiding op mijn manier. Ontbijtspek in heel kleine reepjes, teentje knoflook, verse peterselie en eieren voor een ongelooflijk lekkere omelet. Ik eet hem bovendien koud. Smulpaperij van de hoogste orde!