Er is hoop na de onweersramp
Het is alweer enkele weken geleden dat een desastreus onweer toesloeg langs de Karnemelksloot. Gelukkig gloort er hoop. De plannen zien er goed uit. Vooral voor de betrokkenen.
De beide boerderijen die er nu nog als geblakerde puinhopen bij staan zullen er over nog onbepaalde tijd weer opgebouwd en geheel in stijl, uit de as herrezen bijstaan. Het ziet er naar uit dat het oudere echtpaar Niesing niet terug zal keren, terwijl Bertha van Ee nog niet helemaal zeker is van wat zij gaat doen. Voor Jil en Met Bakker, van het schattige boerderijtje met de schaapjes, de bloemetjes en de lekkernijen op de oprit, heeft het er alle schijn van dat ze zeker zullen terugkeren. De architect is al een paar keer langs geweest, want dat deze boerderij zal herrijzen, compleet met een rietgedekt dak, is vrijwel zeker. Een tijdelijk noodonderkomen zal in de boomgaard opgetrokken worden, zolang de wederopbouw zal duren. Hoewel Jil en Met het nog erg moeilijk hebben om de ramp te verwerken, is er nu toch sprake van een straaltje zonneschijn. Gelukkig heb ik Jil ook alweer bezig gezien in zijn met liefde opgezette moestuintje. Een aardig detail bij de totale vernietiging van de oude boerderij is dat de kanonskogel uit Napoleontische tijd, die aan de voorgevel ingemetseld was, uit de puinhopen werd gered. Ongetwijfeld zal dit stukje Naardens historie weer een plaatsje krijgen in de nieuwe muur. En dan kan ik het weer hebben over 'het huisje met de kogel' zoals ik het heel vroeger altijd noemde.