Voor ze het wisten, hadden ze twee varkens als huisdier
Wanneer je bijzondere huisdieren hebt, bijvoorbeeld varkentjes, dan kun je ervan uit gaan dat ze flink de aandacht trekken van voorbijgangers.
BUSSUM Al zo'n elf jaar scharrelen ze vrolijk rond in een voortuin aan de Huizerweg in Bussum, twee Göttinger minivarkens. Het zijn broer en zus, luisterend naar de namen Brutus en Pink.
Carla Verweijen en haar dochters Chantal Bakker en Gaby Pappot zijn helemaal verknocht aan hun bijzondere huisdieren. En zij niet alleen. Niet dat er zich hele drommen mensen rond hun huis verzamelen, maar de dieren krijgen genoeg aandacht.
Carla: "Er worden foto's genomen, ze worden geaaid en als ik in de voortuin ben, krijg ik altijd wel vragen. Wat het voor varkens zijn en hoe het is om ze als huisdier te hebben." "Nou heel makkelijk en gezellig", reageert Chantal. Want wat blijkt, de dieren houden zelf hun hok schoon en de vogels ruimen de uitwerpselen op.
Varkensmuesli en fruit
"Het zijn echt hele schone dieren hoor", benadrukt haar moeder. En eten doen ze blijkbaar ook heel keurig. Op gezette tijden en uit een voerbak. Twee keer per dag een bakje varkensmuesli en een keer brood met fruit. "Die muesli kopen we bij een granenhandel in Laren."
'Ik vond ze zo schattig'
'Het zijn echt hele schone dieren, ze maken zelf hun hok schoon'
Maar hoe kom je er bij om varkens als huisdieren te houden? Moeder en dochter kijken elkaar aan. Carla vertelt: "Het begon bij mij eigenlijk. Ik had bij vrienden een paar varkens gezien, die waren gered van de bio-industrie. Zo schattig vond ik ze. En dat vertelde ik mijn dochters." En voor ze het wisten hadden ze er twee rondlopen in de voortuin. Opgehaald in Hilversum waar er meer rondliepen. Daar ging nog wel wat administratieve rompslomp aan vooraf.
Zo moest er worden uitgezocht of het wel toegestaan was en de buren geen bezwaar hadden. "Een van de buren verderop geeft de varkens te eten als wij niet thuis zijn", aldus Carla. Bij wijze van uitzondering krijgen ze van Carla een tussendoortje. Dat gebeurt normaal gesproken nooit, maar voor dit speciale bezoek maakt ze een uitzondering. Chantal praat ondertussen enthousiast verder. "Ze hebben allebei een eigen karakter. Brutus is een brutaaltje, hij duwt zijn zus ook regelmatig aan de kant, en Pink is rustig. Pink viel ook een beetje buiten de groep en daarom hebben we voor haar gekozen. Ze is ook het netste van de twee. Zij maakt het hok net iets vaker schoon dan haar broer." De dieren hebben volgens Chantal ook genoeg ruimte in de voortuin. "Een neef is varkensboer en die heeft ons geholpen met het hok en zo."
Pink gaat wel eens op stap
Over het algemeen blijven ze ook netjes op hun eigen stek, maar het is ze toch een paar keer gelukt om de buurt te verkennen. Pink gaat wel eens op stap en is al een keer bij de buren op bezoek geweest en Brutus heeft zich een keer in de tuin onder een struik verstopt. "Moet je je voorstellen, dan loop je over de Huizerweg met brood om ze weer onze tuin in te lokken", lacht Chantal. Ze hebben daarna wel extra maatregelen genomen om te zorgen dat de varkens niet meer aan de wandel kunnen. En nee, we zijn niet bang dat ze gestolen worden. "Ze vinden het heerlijk om geaaid en aangeraakt te worden, ze zijn heel geduldig. Maar zodra je ze probeert op te pakken, krijsen ze het uit." Voordeel is dat haar moeder aan de voorkant van het huis slaapt. Met haar slaapkamerraam nagenoeg pal boven de varkens. Mocht toch iemand het in zijn hoofd halen de varkens mee te nemen, dan is ze er snel bij.
Bij regen schuilen ze binnen
Hoewel broer en zus graag buitenlopen en vooral Pink zich dan in het zonnetje wentelt, vluchten ze bij regen en vrieskou naar binnen. Ze hebben een eigen ingang in het hok en kruipen dan tegen elkaar aan. Volgens Chantal hebben ze het ook niet koud. "Ze hebben de luxe van een geïsoleerd hok."