'Ik heb autisme. De pony's in mijn achtertuin geven mij rust'
Twee pony's in je achtertuin, gewoon in een woonwijk. Chantal (25) is autistisch en kan niet zonder haar paarden.
BUSSUM In de achtertuin van Karin en Chantal Verhulst aan de Parmentierstraat in Bussum wonen twee mini-shetlanders: Fleur en Dreamer. "Moeder Fleur had een gebroken kogel in haar achterbeen en haar ene hoef is smaller dan de andere en kon daardoor niet meer in een weiland lopen", vertelt dochter Chantal. "Via een kennis hoorde ik dat ze geslacht zou worden en dat ze in verwachting was. Dat kon ik niet laten gebeuren en toen heb ik met mijn moeder overlegd of ze bij ons in de achtertuin konden staan."
"Ik ben al vanaf mijn vierde jaar met pony's en paarden bezig. Kort gezegd: ik ben een echt paardenmeisje. Naast de pony's heb ik nog een fjordenpaard dat op de manage staat en waar ik drie of vier keer per week naartoe ga. Ze zijn mijn lust en mijn leven." Chantal (25) heeft een vorm van autisme. "Door mijn autisme heb ik last van agressie, boosheid en verdriet en de pony's geven mij rust. Als ik de agressie voel opkomen, ga ik naar ze toe en ga bij ze zitten en dan zakt het langzaam weg. Ze voelen het feilloos aan en voor mij heeft het zeker een therapeutische werking." Ook voor moeder Karin (51) zijn de pony's belangrijk. "Ik heb een spierziekte en ze houden me op de been. Als Chantal ze uitlaat, wandel ik mee en dat is goed voor mijn gezondheid."
In januari was er een klacht binnengekomen bij de politie. "De klacht was van een 12-jarig meisje dat hier niet eens woont", aldus Karin. "Ze vond het zielig voor de pony's en we vinden het jammer dat ze niet eerst met ons in gesprek is gegaan, zodat wij haar konden uitleggen waarom de pony's in onze achtertuin staan. Ook konden we dan laten zien dat er genoeg ruimte in de achtertuin is, we een stal hebben en een stukje aarde waar ze in kunnen rollen. Overdag lopen ze buiten en 's avonds staan ze in de stal." Door de klacht is Dudok Wonen ook langsgekomen. "Die vertelde ons dat we Fleur en Dreamer mochten houden, mits we er voor zorgen dat ze genoeg ruimte in de achtertuin hebben. En dat hebben ze. Ook is er een stal waar eten en drinken staat, met een vrije uitloop naar de achtertuin. De omwonenden mogen geen last hebben van overlast zoals stank en vliegen. Ik ruim zes keer per dag de poep op. Naast ons huis staat een speciale container voor de mest en die wordt regelmatig geleegd", legt Chantal uit. "Als het warm weer is, koelen we ze met de tuinslang en er staat ook een grote parasol waar ze kunnen schuilen voor de zon." Ook de Dierenbescherming komt regelmatig langs. "Ze kijken of de pony's er goed uitzien, of ze niet te mager zijn en geen wonden hebben en dat de omgeving schoon en droog is. De hoefsmid kom elke zes weken langs omdat Fleur een bokvoetje heeft. Hij zorgt ervoor dat haar hoef steeds platter komt te staan met speciale ijzers." Maar mag je eigenlijk wel pony's in de achtertuin houden? "Dat mag, mits je geen overlast bezorgt", vertelt Karin. "We hebben het bij de gemeente nagevraagd en die vertelde ons dat het in Nederland is toegestaan pony's als huisdier te houden. Als er meldingen van buurtbewoners zijn van overlast kan de gemeente op grond van 'hinderlijke dieren' in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) ingrijpen. Maar de gemeente heeft geen klachten ontvangen." Chantal vertelt dat ze dag en nacht met de pony's bezig is. "Ik laat de pony's elke dag grazen op een stukje grond naast ons huis of in de voortuin. De buurtkinderen komen regelmatig langs om ze te knuffelen en uit te laten. Zelf laat ik ze vier keer per dag uit op de hei waar we vlakbij wonen. Fleur loopt aan de lijn want ze mag niet rennen, maar Dreamer loopt wel los op het veldje tussen de koeien. Als je Dreamer fluit, komt ze meteen terug en gaan we weer naar huis. Ook zijn ze zindelijk en poepen en plassen alleen maar in de achtertuin of in de stal." Naast het verzorgen van de pony's en haar paard volgt Chantal een opleiding voor thuiskapper.