'Zodra het puin weg is, is de plek voor ons niet meer interessant'
BUSSUM - Met een paar stevige schoenen aan en voorzien van een bouwhelm mochten we afgelopen zaterdag een paar uurtjes meelopen met de Stichting Reddingshonden Centraal Nederland (RHCN) tussen de puinhopen van de voormalige chocoladefabriek Bensdorp. De club heeft toestemming gekregen van bouwbedrijf Noordersluis om hier met hun honden te trainen.
door Yvette de Vries
Het is overigens wel de laatste keer dat de honden en hun begeleiders hier kunnen rondlopen. Binnen afzienbare tijd is de bouwplaats ontdaan van de laatste resten van de afgebroken chocoladefabriek. "Zodra het puin weg is, is de plek voor ons niet meer interessant", aldus Lucy Mons, instructeur en bestuurslid bij de stichting. Ze is tevens de coördinator op deze zaterdag. De voorbereidingen, het zoeken en prepareren van het terrein en het uiteindelijke oefenen met de honden verloopt uiterst nauwkeurig. "Dit is een mooie plek", klinkt het uit vanaf de andere kant van het terrein. Ron Bok is vandaag een van mannen die de oefenplekken, waar de twee 'slachtoffers' zich mogen verstoppen, spot en prepareert. Zijn collega wurmt zich in een gat om te checken of het echt een geschikte plek is. "Het terrein is iedere keer weer anders", legt Lucy uit. Ron wijst nog wat plekken aan waar de vorige keer dat ze er waren nog veel meer puin lag. "Het schiet aardig op."
Historisch besef
Even staan ze nieuwsgierig en druk filosoferend stil bij een flinke kuil. "Daar was het perron, hier moeten dan de kelders zijn waar de chocolade bewaard werd." Een moment van historisch besef doemt op. "Daar wil ik zo nog wel even kijken." Lucy kijkt op haar horloge: "We moeten opschieten, want rond 14.00 uur komen de bewakers weer en moeten wij het terrein verlaten hebben."
Ondertussen komen de andere leden van RHCN Reddingshonden één voor één het terrein oprijden. Het team dat de voorbereidingen heeft gedaan is inmiddels ook klaar. Tijd voor een bak koffie is er nog wel.
Hechte club
De hechte club, de meeste zijn vanaf het begin bij de stichting betrokken, telt in totaal tien leden en twaalf honden. De ene hond is meer geoefend dan de ander. Een hond krijgt een eigen programma deze ochtend. Hij mag wat rondlopen tussen de puinhopen, het echte werk is deze ochtend voor zijn 'maatjes'.
'Hier moeten de kelders zijn waar de chocolade bewaard werd'
Buitenkans
Na een korte instructie en het doornemen van de planning mag de eerste hond 'op jacht'. De herder gaat vrij snel richting de plek waar het slachtoffer zich bevindt. "Ze zoeken alleen naar liggende, hangende of zittende personen", legt Lucy uit. Wanneer het slachtoffer is gespot gaat de hond blaffen en loopt hij zenuwachtig heen en weer. Even later komt hij met zijn beloning, een speeltje, naar buiten. Het slachtoffer laat hij met rust. De honden worden getraind om de mensen niet aan te raken.
Tijd voor de ontnuchterende onthulling: "Ze doen het voor de beloning, niet omdat ze mensen willen redden." Ze zijn echt heel blij met deze locatie. Dergelijke buitenkansen zijn er maar mondjesmaat en dan krijgen ze ook nog zelden toestemming om zo'n terrein te gebruiken. Aannemers en projectontwikkelaars zijn terughoudend volgens hen. Enerzijds begrijpelijk omdat het oppassen blijft op een terrein vol puin. Lucy: "Ook al komen situaties met ingestorte gebouwen nauwelijks voor in Nederland, als het toch gebeurt en je dan ook maar één persoon kunt redden..."