Superzeldzaam plantje ontdekt
Waar je je toch over kunt opwinden! Een paar dagen terug zag ik het plotseling. De Impatiens capensis, naar later bleek het oranje springzaad. Bijna uniek te noemen.
Het e.e.a. gebeurde bij de toegang tot het MAXIS-terrein, vlak voor het bruggetje over de Muidertrekvaart. Daar zat zoon Marcel te vissen en hij had me telefonisch gevraagd of ik misschien even langs kwam fietsen. Dat deed ik en voegde me bij hem op zijn visplekje. Hij had net een baars gevangen toen ik die vreemde, maar mooie plant in de gaten kreeg. Precies daar waar de hengel op twee gekruiste houtjes rustte. Daar stond het gewas. Ongeveer een meter hoog en met werkelijk heel mooie bloemetjes, die sterk op een verkleinde versie van de Oost-Indische kers leken. Geen enkele houvast omtrent wat het nou kon zijn. Totdat ik de kleine, augurkvormige zaaddoosjes zag. Ietwat gezwollen en bij aanraking spatte het uit elkaar, de bijna rijpe zaden wegslingerend. Nou ben ik geen botanicus, maar hier kon ik wel wat mee. Het deed me sterk denken aan de springbalsemien en het klein springzaad. Eenmaal thuis was het dankzij Google meteen raak. Ik had hier te maken met het oranje springzaad, een plantje dat pas in de negentiger jaren hier in ons land bekend werd. De locatie waar ik dit plantje vond klopt helemaal met het biotoop zoals beschreven: direct langs het water. We hebben hier te doen met een zogeheten neofyt, een pas heel kort in ons land voorkomende plant. Superzeldzaam, dus!