Horlogemaker Willem Berends hoeft niet meer op de tijd te letten
BUSSUM - Mechanische, kwarts-, digitale en automatische horloges: 41 jaar lang repareerde Willem Berends de meest uiteenlopende exemplaren, maar na vandaag stopt hij ermee. Morgen, donderdag, neemt hij afscheid bij juwelier Geerling. De 65-jarige Bussumer gaat volop genieten van zijn pensioen, want hij kan heel goed nietsdoen.
door Yvette de Vries
Volgens Willem is horlogemaker een uitstervend beroep. Goedkope horloges die kapotgaan worden gewoon weggegooid en het repareren van de duurdere exemplaren wordt steeds kostbaarder. Of hij daar treurig van wordt? Niet echt eigenlijk. Hij is een man die dingen goed los kan laten, vindt hij zelf. Zijn vele mooie herinneringen daarentegen, koestert hij. Het kopje koffie dat zijn collega's meerdere keren per dag komen brengen bijvoorbeeld. "Ik word hier echt verwend, de koffie wordt zelfs al doorgeroerd naast me neergezet."
Voldoening
Ook de waardering voor zijn werk en vakmanschap van klanten en collega's maken deel uit van die herinneringen. "Die waardering heeft me altijd veel voldoening gegeven", bekent Willem. Meteen schakelt Willem over op een kort lesje horloges. "Kijk, het voordeel van kwartshorloges is dat ze spatzuiver lopen; mechanische hebben een raderwerk met veer, prachtig omdat het daardoor 'echt leeft', maar het is wel kwetsbaar." Natuurlijk heeft hij ook regelmatig erfstukken op zijn bureau gekregen. Die weer werkend krijgen geeft enorm veel voldoening. Maar een horloge repareren dat iemand dagelijks draagt geeft ook voldoening. Willem werkte hiervoor 26 jaar bij een andere Bussumse juwelier: Wielinga. Dat hij daar stopte was geen vrijwillige keuze. "De eigenaar ging met pensioen, dus ik kreeg ontslag." Anders had hij er wellicht nog gewerkt, want dol op verandering is hij niet. Ondertussen wordt inderdaad dat kopje koffie neergezet. Het voelt vertrouwd voor hem. Zijn collega's zijn een beetje als een familie. Een aantal jaar geleden maakte hij privé een lastige periode door en toen stonden ze altijd voor hem klaar. "Het begon met een boterham die mevrouw Geerling een keer tussen de middag voor me klaarmaakte en al snel gebeurde dat dagelijks."
Nee, onze horlogekenner is geen verzamelaar. Thuis geen kast vol. Schouderophalend vertelt Willem dat hij misschien wel meer horloges heeft dan de gemiddelde persoon, maar meer dan tien zullen het er niet zijn en uitzonderlijke exemplaren zitten er ook niet tussen. Het enige bijzondere exemplaar in zijn bezit is wellicht de Bulova Accutron, een stemvorkhorloge. "Die waren destijds heel kostbaar", legt Willem uit. Een mooi moment om het horloge te tonen dat hij dagelijks draagt. Een automatische, met glazen achterkant. "Een kinetic, een horloge met een kwartstechniek dat werkt op beweging."