Donaties, zoals deze splinternieuwe kruiwagen, zijn erg welkom.
Donaties, zoals deze splinternieuwe kruiwagen, zijn erg welkom. Foto: Yvette de Vries

'In korte tijd twee ontmoetingen die mijn leven echt veranderden'

BUSSUM - Door twee ontmoetingen in korte tijd nam het leven van Eveline Smits van Oyen een drastische wending. En daar is ze de personen in kwestie nog steeds heel erg dankbaar voor. Eerst ontmoette ze de Syrische Najjar en twee dagen later liep ze Raoul Kuiper tegen het lijf. Dat was in september vorig jaar. Inmiddels is ze 20 uur per week in de weer met de Stichting Nieuw in 't Gooi (voorheen Elk Gooisch Matras Komt Van Pas). Daarnaast is ze ook vrijwilliger bij de Voedselbank, werkt ze parttime op een advocatenkantoor en runt ze haar gezin met vier pubers.

door Yvette de Vries

"Door Raoul, een van de medeoprichters van Elke Gooisch Matras Komt Van Pas, kan ik mijn droom echt waarmaken", steekt ze van wal. En dat is anderen helpen. "Ik vind dat je er voor elkaar moet zijn, elkaar moet helpen. Ik heb het goed en ik vind dat ik dat moet delen." En daarbij gaat het wat haar betreft niet om geld. Ze verwijst direct naar de letterlijke betekenis van het woord 'samenleven'. "Je moet het samen doen."

Hecht team
Raoul en zij zijn een echt team, weten precies wat ze aan elkaar hebben en hebben een half woord nodig om elkaar te begrijpen. En Najjar heeft ze voor altijd in haar hart gesloten. Met hem heeft ze een bijzondere band.

Matras op de grond
Haar eerste ontmoeting met Najjar was bij hem thuis. Al kun je van een thuis nauwelijks spreken, blijkt. Het ging om een intake voor de Voedselbank. "Hij leefde in een ruimte met twee stoelen en een matras op de grond." Hoewel het niet de eerste keer was dat Eveline in aanraking kwam met schrijnende armoede, maakte de situatie waarin Najjar zich bevond grote indruk op haar. "Ik was echt geschrokken." Vijf jaar geleden, toen ze met haar gezin in Engeland woonde, overkwam haar iets soortgelijks. Ze leefden daar als expatgezin, maar haar kinderen gingen, heel bewust, naar een public school. In die periode werd ze ook geconfronteerd met armoede. Een televisie-uitzending over een Amerikaans gezin dat een voedselbank had opgericht triggerde haar. "Ik dacht: hell, dat ga ik hier ook doen." Vrij snel daarna keerde ze terug naar Nederland, maar de voedselbank die ze oprichtte in Engeland bestaat nog steeds." Het is dus niet zo verwonderlijk dat een van haar eerste vrijwilligersbaantjes in Nederland de Voedselbank betrof.

Ondertussen is het een komen en gaan van mensen. Het is zaterdag en dat is altijd een drukke dag. Er wordt van alles gebracht: glijbanen, servies, kleding en (kleding)kasten. En iedereen is even behulpzaam. Veel van de vrijwilligers zijn statushouders, dat wil de organisatie ook graag. "Goed voor het leren van Nederlands, de integratie en ze hebben een doel; Najjar woont hier bijna", lacht Eveline. "Ik word er gewoon heel blij van", reageert ze enthousiast. Het stopt wat haar betreft dan ook niet bij de huidige invulling. De samenwerking met het Gooise Meren Coöperatief, waaronder ook de Altijd Werkplaats van Rob Ebeling, is wat haar betreft nog maar het begin. "Het moet groeien", zegt ze stellig.

Eveline Smits van Oyen leeft haar droom door anderen te helpen

Een groot dorp
Eveline vertelt dat ze plannen hebben om het terrein op de De Ruijterlaan, nog meer dan nu, om te toveren tot een ontmoetingsplek. Voor de doelgroep, de statushouders en klanten van de Voedselbank, en voor mensen uit de buurt. Je kunt er komen voor een praatje, om te helpen klussen, maar ook voor sociale hulp, waarbij ze direct aan Versa Welzijn denkt.

Samenvattend een groot dorp. "Een sociaal warenhuis, waarbinnen iedereen zijn eigen ding doet, maar er wel samenhang en verbinding is." Met een schuin oog kijkt ze naar de twee leegstaande gebouwtjes op het plein. "We willen graag uitbreiden, meer ruimte en die twee gebouwtjes zouden perfect zijn voor een soort keuken, een ontmoetingsplek."

"Sinds de opening in februari komen er ook veel mensen uit de buurt. Ze zijn betrokken en willen iets doen." Ook mensen die eenzaam zijn en een praatje komen maken worden met open armen ontvangen. De deur staat eigenlijk voor iedereen open. Daarop inhakend maakt Eveline ook direct duidelijk dat wie misbruik maakt van de gastvrijheid niet meer welkom is. Eveline heeft een groot hart, maar is wel harder geworden. "Ik ben door schade en schande wijs geworden."

Selectie
Ervaring bij de voedselbank, ze is verantwoordelijk voor de intake van nieuwe 'klanten', helpt haar bij de selectie van de doelgroep van Nieuw in 't Gooi. Er zijn nu eenmaal mensen die er misbruik van maken, zoals die man op de eerste zaterdag dat ze open waren. "Dat was duidelijk een opkoper." Of mensen die denken gratis of voor heel weinig geld iets leuks te kunnen scoren. "We zijn geen kringloop. Onze doelgroep zijn statushouders en mensen van de voedselbank. En er zijn regels. Voor een koelkast of een televisie bijvoorbeeld vragen we een kleine bijdrage", legt Eveline uit. Ze kijkt om zich heen, ruimt de koffiekopjes op en gaat snel weer aan de slag. Er is genoeg te doen.

Het initiatief Elk Gooisch Matras kreeg vorig jaar de award 'Naarder van het jaar'