Zo zou het ook kunnen
Het is hartje zomer en toch begeef ik me op glad ijs. Zaken als 'mooi' of 'lelijk', 'goede of slechte smaak' zijn nu eenmaal subjectief. Zeker als het om een nieuw huis gaat.
Dat nieuwe huis staat aan de Singel in Bussum op het terrein dat al sinds mensenheugenis bekend staat als het bosje van Bouvy. Het terreintje vroeger vol wildgeboomte en struiken is nu de aanstaande tuin van de nieuwbouw, waar ik erg verrukt over ben. Geheel modern, maar toch met stijl- en sfeerkenmerken van de jaren 20. Helemaal passend bij de andere kapitale woningen die er staan. Dat is ook de mening van de heer Martijn van Drunen, de overbuurman. Hij is dus erg blij dat de gemeente nauwgezet toezicht heeft gehouden op zelfs de kleinste details. Waarom mijn interesse in dat nieuwe huis aan de Singel? Welnu, bij mij in de buurt, aan het einde van de Statenlaan/hoek Groothertoginnelaan, is een nogal lelijke bungalow tegen de vlakte gegaan. Alleen een viertal muren zijn blijven staan. Deze zullen in het nieuw te bouwen huis worden geïntegreerd. De geplande bungalow zal een hoog Jan des Bouvrie-gehalte hebben met veel glas en strakke lijnen. Juist daar maakt menigeen zich zorgen over. Want de Statenlaan is nog altijd zo'n fraaie Spiegelstraat met voorname woningen. De vraag blijft of de nieuwbouw niet zal detoneren in een wijk nog zwaar van nostalgie en vooroorlogsheid. Met de Singel in het achterhoofd vraag ik het me toch af: zou het zó ook niet kunnen?