'We willen wel graag terug naar Muiderberg, daar horen we'
BUSSUM - De meesten staan te popelen om weer terug te keren naar hun geliefde Muiderberg. De ouderen die in juni vorig jaar vanuit woon-zorgcentrum Amaris Florisberg in Muiderberg verhuisden naar het voormalige klooster Mariënburg in Bussum hebben het best wel naar hun zin. Maar hun hart ligt in Muiderberg en liever vandaag dan morgen pakken ze de verhuisdozen.
door Yvette de Vries
Het plaatje van Mariënburg is natuurlijk idyllisch. Als je door het hek door de tuin richting het voormalige klooster gaat dan doet dat echt wel wat met je, bekent ook teammanager zorg Ina van Heumen. Maar het feit dat de bewoners slechts één kamer tot hun beschikking hebben en het toilet en douche op de gang, die ze vaak ook nog moeten delen, daar kunnen ze toch maar moeilijk aan wennen. Ina: "De behuizing is hier echt kleiner dan ze gewend zijn. In de nieuwbouw krijgt iedereen weer een appartement met eigen sanitaire voorzieningen. En ja, de tuin, die is prachtig, en met je rollator het dorp in lopen en al die winkels op loopafstand, dat is misschien wel prettig. Maar vooral dat laatste, daar geven de meeste bewoners niet zo veel om." Zijn er dan geen bewoners die 'stiekem' liever in Bussum willen blijven? Ina denkt van niet en ook al zou het zo zijn, daar is geen sprake van. Als het goed is dan is de nieuwbouw in Muiderberg eind 2017 gereed. Een half jaartje later dan gepland, maar begin juli is de omgevingsvergunning afgegeven, dus een terugkeer in de tweede helft van 2017 is een realistisch scenario. De tuin blijkt voor veel bewoners wel een prettige plek om te verpozen, hoewel er ook enkele bewoners zijn die dat niet zo belangrijk vinden. Zoals de twee dames op de foto. Deze twee nog kwieke negentigers wonen naast elkaar op de gang op de bovenste verdieping. Regelmatig pakken ze hun rollator voor een wandeling richting Albert Heijn, maar de rest van de winkels? "Ach, daar geven we niet zo veel om. Laat ons maar lekker teruggaan naar Muiderberg. En we zitten wel buiten, maar zonder tuin is het ook goed." Ze zitten al snel op hun praatstoel en vertellen dat ze bang zijn dat het allemaal langer gaat duren voordat ze mogen terugkeren naar Muiderberg. "We hopen het nog mee te maken", duidend op hun hoge leeftijd. Ondertussen komt een van de medewerkers binnen met een kopje thee en een schaal met koek. Een vertrouwd gezicht, en dat vinden ze erg prettig. Het is een beetje de rode draad in hun verhaal: ze willen niets liever dan hun vertrouwde omgeving, vertrouwde gezichten en ook wat vrijheid om zelf te mogen beslissen over hun doen en laten. Ondertussen drinken ze hun kopje thee en kiezen ze zorgvuldig de koek uit die ze lekker vinden.
De integratie is wel gelukt
Ina vertelt dat de bewoners in het begin erg moesten wennen en dat de meeste van hen nu wel goed geïntegreerd zijn. Maar dat het voor iedereen wel duidelijk is dat het een tijdelijke oplossing is. De faciliteiten zijn toereikend. Zeker na nog wat aangebrachte wijzigingen, zoals harde vloeren waardoor de tilliften makkelijker te verplaatsen zijn. Waar ze zich vooral zorgen over maakt is de impact van dit alles op de bewoners. Want hoe graag de meeste bewoners ook terug willen naar Muiderberg, ook die verandering zal weer een behoorlijke impact hebben. "Het is een grote ingreep voor de bewoners", aldus de betrokken teammanager zorg.
Tijdelijke locatie, veel verloop
Omdat Mariënburg een tijdelijke locatie is, is ook het verloop vrij hoog. Iemand die in Bussum wil blijven kiest vanzelfsprekend niet voor deze locatie, of verblijft er slechts tijdelijk. Die wisselingen zijn best wel pittig voor de medewerkers, maar ook voor de bewoners zelf. In de afgelopen anderhalf jaar zijn al tien mensen overleden, waarvan de helft mee uit Muiderberg is verhuisd. Ze prijst wel het team dat het ondanks deze omstandigheden, de onzekerheid en onrust bij de bewoners, goed werk aflevert. "Het team doet echt hard haar best, ik ben trots op ze." Een van de medewerkers, Carla Teerhuis, werkt al jaren bij Amaris Florisberg in Muiderberg en is meeverhuisd naar Bussum. Bij haar eenzelfde geluid. Ze vindt het in Bussum wel leuk, maar het is anders. "Het gebouw, de sfeer en de kamers, die zijn allemaal verschillend." Dat heeft zo zijn charme, maar het maakt het wel wat lastiger qua werk, omdat de indeling per kamer verschilt en ook faciliteiten als een douche en een toilet verspreid over de gang zitten. Ze verheugt zich erg op de nieuwe locatie, zonder Mariënburg tekort te willen doen. Er is niet alleen veel lof voor de medewerkers, ook de vrijwilligers verdienen volgens Ina een pluim. De meeste vrijwilligers uit Muiderberg komen trouw naar Bussum. En waar er mensen zijn afgehaakt is dat vooral te wijten aan de afstand in combinatie met de leeftijd van de vrijwilligers. Gelukkig zijn er behoorlijk wat vrijwilligers bijgekomen vanuit Bussum. Een stuk of zeven zeker wel, volgens Ina. Die helpen bijvoorbeeld met het rondbrengen van de koffie.
Het hek staat open
Voor de Bussumers heeft het vertrek van de nonnen en de komst van de ouderen ook verandering gebracht. Het lijkt wel alsof Mariënburg meer van Bussum is. Ina vertelt dat er regelmatig mensen en ook jongeren van de naastgelegen Tiens van de SKBNM de tuin inlopen om te spelen of te chillen. Het is eigenlijk niet de bedoeling. Mariënburg is geen openbaar terrein en de privacy van de bewoners moet gewaarborgd blijven. Ze handhaven dit beleid, maar knijpen soms wel een oogje dicht als de tieners van de SKBNM zich netjes melden. Zo ook bij de evenementen die werden gehouden in de tuin van Mariënburg. Zoals de groenteclubmarkt begin juni en onlangs het Goois Midsummer Festival. "Daar maken we dan goede afspraken over", aldus Ina.
'Het team doet echt hard haar best, ik ben trots op ze'
